4. Τη θάλασσα απειλεί και τη στεγνώνει,κάνει να στερέψουν όλοι οι ποταμοί.Ξεραίνονται τα βοσκοτόπια της Βασάν,πεθαίνουνε τα δέντρα του Καρμήλου,και τ’ άνθη του Λιβάνου μαραίνονται.
5. Μπροστά στον Κύριο τρέμουν τα βουνά,ταρακουνιούνται οι λόφοι.Έντρομη κραυγάζει η γημαζί της κι όλοι οι κάτοικοί της.
6. Ποιος υπομένει την οργή του;Ποιος το θυμό του αντέχει το φλογερό;Η οργή του σαν τη λάβα ξεχύνεται,μπροστά του θρυμματίζονται οι βράχοι.
7. Αλλά ο Κύριος είν’ καλόςκαι καταφύγιο σε μέρα θλίψης.Φροντίζει όσους σ’ εκείνον καταφεύγουνε
8. ακόμα και την ώρα του φοβερού κατακλυσμού.Θα καταστρέψει όμως την πόληπου επαναστατεί εναντίον του·στον άδη τον τρισκότεινοθα σπρώξει τους εχθρούς του.
9. Γιατί δεν εμπιστεύεστε τον Κύριο; Θα εξοντώσει πλήρως τους εχθρούς σας και δε θα σας καταπιέζουν πια.
10. Καθώς είναι μπλεγμένοι τώρα σαν τ’ αγκάθια και μεθυσμένοι απ’ το πολύ κρασί, θα φαγωθούν απ’ τη φωτιά εντελώς, καθώς κατάξερο άχυρο.
11. Από σένα, Νινευή, προέρχεται εκείνος που σκέφτεται πονηρά κι επαναστατεί ενάντια στον Κύριο.
12. Ακούστε, όμως, τώρα τι λέει ο Κύριος: «Όσο κι αν είναι οι εχθροί σας δυνατοί, όσο αναρίθμητοι κι αν είναι, θα θεριστούν κι αυτό θα ’ναι το τέλος τους. Εγώ σας έκανα να υποφέρετε, αλλά δε θα το επαναλάβω.