Kapitulo

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

Daang Tugon

Bag-ong Tugon

Salmo 102 Ang Pulong sa Dios (APSD)

Ang Pag-ampo sa Tawo nga Nag-antos

1. Ginoo, pamatia ang akong pag-ampo.Pamatia ang akong pagpangayo ug tabang kanimo.

2. Ayaw pagtago kanako sa panahon sa akong kalisod.Pamatia ako kon motawag ako kanimo,ug tubaga dayon ako.

3. Kay ang akong kinabuhi gakahanaw sama sa aso;ang akong kabukogan daw gisunog.

4. Daw sagbot ako nga gitunob-tunoban ug nalaya;ug nawad-an akog gana sa pagkaon.

5. Tungod sa akong kusog nga pag-agulo, bukog na lang ako ug panit.

6. Nag-inusara ako sama sa langgam sa kamingawano sama sa ngiwngiw diha sa guba ug biniyaan nga dapit.

7. Dili ako makatulog;sama ako sa langgam nga nag-inusara sa atop sa balay.

8. Kanunay akong pakaulawan sa akong mga kaaway.Gibiaybiay nila ako ug gigamit nila ang akong ngalan sa pagtunglo sa uban.

9. Wala na akoy kaon-kaon;nagayaka na lang ako sa abo ug naghilak,

10. tungod sa imong labihang kasuko kanako.Daw sa imo akong gipunit ug gilabay.

11. Ang akong kinabuhi sama sa anino nga nagakahanaw.Ug sama ako sa sagbot nga nagakalaya.

12. Apan ikaw, Ginoo, nagahari sa walay kataposan;hinumdoman ka sa mga katawhan hangtod sa kahangtoran.

13. Kaloy-an mo na ang Zion,tungod kay miabot na ang gitagal nga panahon nga ipakita mo ang imong kaayo kaniya.

14. Kay kini nga siyudad gihigugma o gikabalak-an pa gihapon sa imong katawhan nga imong mga alagad bisan guba na kini.

15. Ang kanasoran motahod sa Ginoo;ang tanang hari sa kalibotan motahod sa iyang gahom.

16. Kay patindogon pag-usab sa Ginoo ang Zion;ipakita niya ang iyang gamhanang presensya.

17. Tubagon niya ang pag-ampo sa mga makalulooy;dili niya ipakawalay-bili ang ilang pag-ampo.

18. Isulat kini alang sa umaabot nga mga henerasyon,aron modayeg sila sa Ginoo:

19. Gitan-aw sa Ginoo ang kalibotan gikan didto sa iyang balaang dapit sa langit,

20. aron madungog niya ang mga pag-agulo sa iyang katawhan nga binihagug aron luwason ang iyang katawhan nga gihukman nga patyon.

21. Ug tungod niini, ang gipanghimo sa Ginoo imantala sa Jerusalem,ug didto pagadayegon siya.

22. Mahitabo kini kon magtigom na ang mga katawhan gikan sa mga nasod ug mga gingharian sa pagsimba sa Ginoo.

23. Anaa pa lamang ako sa tunga-tunga sa akong kinabuhi,apan gihimo na akong maluya sa Ginoo;gipamub-an niya ang akong kinabuhi.

24. Busa miingon ako, “O Dios ko nga nagakinabuhi sa walay kataposan, ayaw una kuhaa ang akong kinabuhi sa dili pa ako matigulang.

25. Kaniadto gibuhat mo ang kalibotan ug ang kalangitan.

26. Kini sila mangawala apan ikaw magpadayon sa gihapon.Magabok silang tanan sama sa bisti.Ilisan mo sila sama sa bisti ug mawala sila.

27. Apan ikaw mao lang sa gihapon;wala kay kataposan.

28. Ang mga kaliwat sa imong mga alagad magkinabuhi nga luwas sa katalagman ug imo silang bantayan.”