1. Ginoo nga akong Dios,kanimo ako nagadangop aron imong panalipdan.Luwasa ako sa mga nagagukod kanako,
2. kay kon dili, kunis-kunison nila ako sama sa ginahimo sa liyon sa iyang biktima,ug walay makaluwas kanako.
3. Ginoo nga akong Dios,kon nakahimo man ako ug daotan sa akong isigka-tawo,
4. o gibalosan ko ug daotan ang maayong gihimo sa akong higala,o giilogan ko ug mga kabtangan ang akong mga kaaway sa walay igong hinungdan,
5. pasagdi nga sulongon ako sa akong mga kaaway ug pildihon.Pasagdi nga tunob-tunoban nila ako hangtod nga mamatay, ug biyaan nga magbuy-od sa yuta.
6. Sige na, Ginoo nga akong Dios,ipakita ang imong kasuko sa akong mga kaaway nga naglagot pag-ayo kanako,kay buot mo man nga maangkon ko ang hustisya.
7. Tigoma libot kanimo ang tanang mga katawhan,ug dumalahi sila gikan diha sa imong trono.
8. Ikaw, Ginoo, ang nagahukom sa mga katawhan.Pamatud-i nga wala akoy sala,kay nasayod ka man nga matarong akoug wala akoy gihimong daotan.
9. Santaa ang daotang binuhatan sa mga tawong daotan,ug panalangini ang mga matarong,kay ikaw matarong man nga Dios,ug imong ginasusi ang among mga hunahuna ug mga kasingkasing.
10. Ikaw, O Dios, ang nagapanalipod kanako.Ikaw ang nagaluwas sa mga nagkinabuhi nga matarong.
11. Matarong ka nga maghuhukom,ug adlaw-adlaw ginapakita mo ang imong kasuko sa mga daotan.
12-13. Kon dili sila maghinulsol sa ilang mga sala andam ikaw nga mosilot kanila.Andam na ang imong igpapatay nga mga hinagiban.Binaid na ang espada ug gibinat nang daan ang pana nga may nagadilaab nga udyong.
14. Ang daotang mga tawo nagahunahunag daotan ug nagatinguha sila sa paghimo ug kasamok,mao nga nagapanglimbong sila.
15-16. Apan tan-awa, ang ilang kadaotan ug kabangis misumbalik kanila.Sama ra nga nagkutkot sila ug bangagapan sila ra mismo ang naunay ug kahulog niini.
17. Pasalamatan ko ikaw, Ginoo, tungod sa imong pagkamatarong.Awitan ko ikaw ug mga pagdayeg, Labing Halangdong Dios.