1. Gidayeg ko ikaw, Ginoo, kay giluwas mo ako sa katalagman,ug wala mo tugoti nga magmaya ang akong mga kaaway sa akong kahimtang.
2. Ginoo nga akong Dios,nangayo ako ug tabang kanimo, ug giayo mo ako.
3. Giluwas mo ako sa kamatayon.Wala mo tugoti nga mamatay ako.
4. Pag-awit kamo ug mga pagdayeg sa Ginoo,kamong katawhan nga nagmatinumanon kaniya.Dayega ninyo siya sa paghinumdom sa iyang pagkabalaan.
5. Kay ang iyang kasuko dili molungtad ug dugay,apan ang iyang kaayo magapadayon sa tibuok natong kinabuhi.Masubo tingali kita panahon sa kagabhion,apan malipay ra kita pag-abot sa kabuntagon.
6-7. Ginoo, sa imong kaayo gipalig-on mo ako sama sa usa ka bukid.Ug tungod kay mauswagon ang akong kahimtang, nakaingon ako sa akong kaugalingon nga dili gayod ako matarog.Apan sa dihang wala ka manumbaling kanako, gibati ako ug kahadlok.
8. Misangpit ako kanimo, Ginoo, ug nagpakilooy. Matod ko,
9. “Unsay makuha mo kon mamatay ako?Makadayeg ba kanimo ang tawong patay?Makasaysay pa ba siya sa imong pagkamatinumanon?
10. Pamatia ako, Ginoo, ug kaloy-i.Tabangi ako, O Ginoo!”
11. Gipulihan mo ug malipayong pagsayaw ang akong kasubo.Gipahubo mo kanako ang bisting sako nga nagpaila sa akong pagsubo,ug gihatagan mo akog kalipay.
12. Busa dili ako magpakahilom; moawit akog mga pagdayeg kanimo. Ginoo nga akong Dios, pasalamatan ko ikaw sa walay kataposan.