1. พระยาห์เวห์จึงตรัสกับโมเสสว่า “ดูสิ เราตั้งเจ้าไว้เป็นดังพระเจ้าต่อฟาโรห์ และอาโรนพี่ชายของเจ้าจะเป็นผู้เผยพระวจนะของเจ้า
2. เจ้าจงบอกข้อความทั้งหมดที่เราสั่งเจ้า แล้วอาโรนพี่ชายของเจ้าจะบอกฟาโรห์ให้ปล่อยชนชาติอิสราเอลออกไปจากแผ่นดินของเขา
3. เราจะทำให้ใจของฟาโรห์แข็ง เพื่อเราจะทำหมายสำคัญและการอัศจรรย์ให้ทวีมากขึ้นในแผ่นดินอียิปต์
4. ฟาโรห์จะไม่ฟังพวกเจ้า แล้วเราจะวางมือของเราบนอียิปต์ และจะพาไพร่พลของเราคือชนชาติอิสราเอลประชากรของเราออกจากแผ่นดินอียิปต์ด้วยการพิพากษาอันใหญ่หลวง
5. คนอียิปต์จะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์ เมื่อเราได้ยื่นมือออกปราบอียิปต์ และพาชนชาติอิสราเอลออกจากท่ามกลางพวกเขา”
6. โมเสสและอาโรนก็ทำตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชา
7. เมื่อเขาทั้งสองไปทูลฟาโรห์นั้น โมเสสมีอายุ 80 ปี และอาโรนมีอายุ 83 ปี
8. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสและอาโรนว่า
9. “เมื่อฟาโรห์สั่งพวกเจ้าว่า ‘จงทำการอัศจรรย์พิสูจน์ตัวเจ้า’ เจ้าจงพูดกับอาโรนว่า ‘เอาไม้เท้าของท่านโยนลงต่อหน้าฟาโรห์ แล้วไม้เท้าจะกลายเป็นงู’ ”
10. โมเสสกับอาโรนจึงไปเข้าเฝ้าฟาโรห์ และทำตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชา อาโรนโยนไม้เท้าลงต่อหน้าฟาโรห์และพวกข้าราชการ ไม้นั้นก็กลายเป็นงู
11. ฟาโรห์ทรงเรียกพวกนักปราชญ์ และพวกนักวิทยาคมมา เขาเป็นพวกที่ใช้เวทมนตร์คาถาแห่งอียิปต์ จึงทำได้เหมือนกันด้วยศิลปะอันลี้ลับของพวกเขา
12. เมื่อเขาต่างคนต่างโยนไม้เท้าลง ไม้เท้าเหล่านั้นก็กลายเป็นงู แต่ไม้เท้าของอาโรนกลืนไม้เท้าของพวกเขาเสียสิ้น
13. ถึงกระนั้นพระทัยของฟาโรห์ก็ยังกระด้างไม่ยอมฟังเขาทั้งสอง จริงดังที่พระยาห์เวห์ตรัสไว้แล้ว
14. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “ใจของฟาโรห์แข็งกระด้าง ไม่ยอมปล่อยประชากรไป
15. จงไปเข้าเฝ้าฟาโรห์ในเวลาเช้า เมื่อเขาไปที่แม่น้ำ ให้ยืนคอยเขาอยู่ที่ริมฝั่งแม่น้ำ จงถือไม้เท้าที่กลายเป็นงูได้นั้นไปด้วย
16. และกล่าวกับเขาว่า ‘พระยาห์เวห์ พระเจ้าของคนฮีบรูทรงใช้ข้าพระบาทมาทูลฝ่าพระบาทว่า “จงปล่อยประชากรของเราไปนมัสการเราในถิ่นทุรกันดาร แต่ดูสิ จนบัดนี้เจ้าก็ยังไม่เชื่อฟัง”
17. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “เจ้าจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์โดยการกระทำนี้” นี่แน่ะ ข้าพระบาทจะเอาไม้เท้าในมือของข้าพระบาทฟาดน้ำในแม่น้ำไนล์ น้ำนั้นจะกลายเป็นเลือด
18. ปลาในแม่น้ำนั้นจะตาย และแม่น้ำจะเหม็น จนคนอียิปต์ดื่มน้ำในแม่น้ำไนล์ไม่ได้’ ”
19. พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสสอีกว่า “จงบอกอาโรนว่า ‘ถือไม้เท้าของท่าน และเหยียดมือออกเหนือน้ำแห่งอียิปต์ คือ เหนือแม่น้ำ ลำคลอง หนอง บึง และสระทั้งหมดของพวกเขา น้ำจะกลายเป็นเลือด จะมีแต่เลือดทั่วแผ่นดินอียิปต์ แม้แต่ในภาชนะไม้หรือภาชนะหิน’ ”
20. โมเสสกับอาโรนก็ทำตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชา คือท่านได้ยกไม้เท้าขึ้นตีน้ำในแม่น้ำไนล์เฉพาะพระพักตร์ฟาโรห์และต่อหน้าพวกข้าราชการ แล้วน้ำในแม่น้ำไนล์ก็กลายเป็นเลือดจนหมด
21. ปลาในแม่น้ำไนล์ก็ตาย แม่น้ำไนล์ก็เหม็น และคนอียิปต์ก็ดื่มน้ำในแม่น้ำไนล์นั้นไม่ได้ มีเลือดทั่วแผ่นดินอียิปต์
22. แต่พวกที่ใช้เวทมนตร์คาถาแห่งอียิปต์ก็ทำได้เหมือนกัน ด้วยศิลปะอันลึกลับของเขา แต่พระทัยของฟาโรห์ยังกระด้าง ไม่ฟังท่านทั้งสอง ซึ่งก็เป็นจริงดังที่พระยาห์เวห์ตรัสไว้
23. ฟาโรห์เสด็จกลับวัง ไม่ได้เอาพระทัยใส่ในเหตุการณ์ครั้งนี้
24. คนอียิปต์ทั้งหมดพากันขุดหลุมตามริมแม่น้ำไนล์หาน้ำดื่ม เพราะพวกเขาดื่มน้ำในแม่น้ำไนล์ไม่ได้
25. เจ็ดวันผ่านไปนับตั้งแต่พระยาห์เวห์ทรงบันดาลให้แม่น้ำไนล์เป็นเลือด