บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

อพยพ 4 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

อำนาจ​ทำ​การ​อัศ‌จรรย์​ของ​โม‌เสส

1. โม‌เสส​จึง​ทูล​ตอบ​ว่า “แต่​ดู‍สิ พวก‍เขา​จะ​ไม่​เชื่อ​ข้า‍พระ‍องค์​หรือ​ฟัง​เสียง​ของ​ข้า‍พระ‍องค์ เพราะ​เขา​จะ​กล่าว​ว่า ‘พระ‍ยาห์‌เวห์​ไม่‍ได้​ทรง​ปรา‌กฏ​แก่​ท่าน​เลย’ ”

2. พระ‍ยาห์‌เวห์​จึง​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า “อะไร​อยู่​ใน​มือ​ของ​เจ้า?” ท่าน​ทูล​ว่า “ไม้‍เท้า พระ‍เจ้า​ข้า”

3. พระ‍องค์​ตรัส​ว่า “โยน​ลง​ที่​พื้น‍ดิน​เถิด” ท่าน​จึง​โยน​ไม้‍เท้า​ลง​บน​พื้น‍ดิน ไม้‍เท้า​นั้น​ก็​กลาย​เป็น​งู โม‌เสส​ก็​หนี​ไป​จาก​งู​นั้น

4. พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า “เอื้อม​มือ​ไป​จับ​หาง​งู​สิ” (ท่าน​จึง​เอื้อม​มือ​จับ​ไว้ มัน​ก็​กลาย​เป็น​ไม้‍เท้า​อยู่​ใน​มือ​ของ​ท่าน)

5. “เพื่อ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​จะ​เชื่อ​ว่า​พระ‍ยาห์‌เวห์ พระ‍เจ้า​แห่ง​บรรพ‌บุรุษ​ของ​พวก‍เขา คือ​พระ‍เจ้า​ของ​อับ‌รา‌ฮัม พระ‍เจ้า​ของ​อิส‌อัค และ​พระ‍เจ้า​ของ​ยา‌โคบ ทรง​ปรา‌กฏ​แก่​เจ้า​แล้ว”

6. พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​โม‌เสส​อีก​ว่า “เอา​มือ​สอด​ไว้​ที่​อก​ของ​เจ้า” ท่าน​ก็​สอด​มือ​ไว้​ที่​อก เมื่อ​ชัก​มือ​ออก มือ​ของ​ท่าน​ก็​เป็น​โรค‍เรื้อน​ขาว​เหมือน​หิมะ

7. พระ‍องค์​จึง​ตรัส​ว่า “เอา​มือ​สอด​ไว้​ที่​อก​อีก‍ครั้ง‍หนึ่ง” โม‌เสส​ก็​สอด​มือ​เข้า​ที่​อก​อีก แล้ว​เมื่อ​ท่าน​ชัก​ออก​มา ดู‍สิ มือ​นั้น​ก็​กลับ​เป็น​ปกติ​เช่น​เดิม

8. พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า “ถ้า​พวก‍เขา​ไม่​เชื่อ​เจ้า และ​ไม่​ใส่​ใจ​หมาย‍สำคัญ​ครั้ง‍แรก​นี้ พวก‍เขา​อาจ​เชื่อ​หมาย‍สำคัญ​ครั้ง‍ที่​สอง

9. ถ้า​พวก‍เขา​ไม่​เชื่อ​หมาย‍สำคัญ​ทั้ง‍สอง​ครั้ง‍นี้ ทั้ง​ไม่​ฟัง​เสียง​ของ​เจ้า จง​ตัก‍น้ำ​จาก​แม่‍น้ำ​ไนล์​และ​เท‍ลง​บน​ดิน‍แห้ง แล้ว​น้ำ​ที่​เจ้า​ตัก​มา​จาก​แม่‍น้ำ​นั้น​จะ​กลาย​เป็น​เลือด​บน​ดิน‍แห้ง​นั้น”

10. แต่​โม‌เสส​ทูล​พระ‍ยาห์‌เวห์​ว่า “องค์‍เจ้า‍นาย ข้า‍พระ‍องค์​ไม่​ใช่​นัก‍พูด ทั้ง​ใน​อดีต และ​ตั้ง‍แต่​เมื่อ​พระ‍องค์​ตรัส​กับ​ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​พระ‍องค์ ข้า‍พระ‍องค์​เป็น​คน​พูด​ไม่​คล่อง”

11. พระ‍ยาห์‌เวห์​จึง​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า “ใคร​เล่า​สร้าง​ปาก​มนุษย์​หรือ​ทำ​ให้​เป็น‍ใบ้ หู‍หนวก ตา‍ดี หรือ​ตา‍บอด? เรา ยาห์‌เวห์ เป็น​ผู้​ทำ​ไม่‍ใช่​หรือ?

12. บัด‍นี้ ไป​เถิด เรา​จะ​ช่วย​เจ้า​ให้​พูด และ​จะ​สอน​คำ​ซึ่ง​ควร​จะ​พูด”

13. แต่​ท่าน​ทูล​ว่า “องค์‍เจ้า‍นาย โปรด​ใช้​คน​อื่น​ไป​เถิด”

14. พระ‍ยาห์‌เวห์​จึง​กริ้ว​โม‌เสส แล้ว​ตรัส​ว่า “เจ้า​มี​พี่‍ชาย​คือ​อา‌โรน​คน​เลวี​ไม่​ใช่​หรือ? เรา​รู้​แล้ว​ว่า​เขา​เป็น​คน​พูด​เก่ง และ​ดู‍สิ บัด‍นี้​เขา​กำลัง​เดิน​ทาง​มา​พบ​เจ้า เมื่อ​เขา​เห็น​เจ้า เขา​จะ​ดี‍ใจ

15. เจ้า​จง​พูด​กับ​เขา และ​บอก​คำ​ที่​จะ​ให้​เขา​พูด แล้ว​เรา​จะ​ช่วย​เจ้า​และ​เขา​ใน​การ​พูด และ​จะ​สั่ง‍สอน​เจ้า​ทั้ง‍สอง​ให้​รู้​ว่า​ควร​ทำ​อย่าง‍ไร

16. เขา​จะ​เป็น​ผู้​พูด​กับ​ประ‌ชา‍ชน​แทน​เจ้า เขา​จะ​เป็น​ปาก​แทน​เจ้า และ​เจ้า​จะ​เป็น​ดัง​พระ‍เจ้า​สำหรับ​เขา

17. เจ้า​จง​ถือ​ไม้‍เท้า​นี้​ไว้​เพื่อ​ทำ​หมาย‍สำคัญ​ต่างๆ”

โม‌เสส​กลับ​อียิปต์

18. โม‌เสส​จึง​กลับ​ไป​หา​เย‌โธร​พ่อ‍ตา​ของ​ตน บอก​ว่า “ขอ​ลา​กลับ​ไป​หา​พี่‍น้อง​ซึ่ง​อยู่​ใน​อียิปต์ เพื่อ​จะ​ได้​ดู​ว่า​เขา​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​หรือ​ไม่” เย‌โธร​ตอบ​โม‌เสส​ว่า “จง​ไป​โดย​สวัสดิ‌ภาพ​เถิด”

19. พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ใน​มี‌เดียน​ว่า “จง​กลับ​ไป​อียิปต์ เพราะ​คน​ทั้ง‍หลาย​ที่​หา​ช่อง‍ทาง​ประ‌หาร​ชีวิต​เจ้า​นั้น​ตาย​หมด​แล้ว”

20. โม‌เสส​จึง​ให้​ภรรยา​และ​บรร‌ดา​บุตร​ของ​ตน​ขี่​ลา​กลับ​ไป​ยัง​แผ่น‍ดิน​อียิปต์ ส่วน​โม‌เสส​ก็​ถือ​ไม้‍เท้า​ของ​พระ‍เจ้า​ไป​ด้วย

21. พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า “เมื่อ​เจ้า​กลับ​ไป​ถึง​อียิปต์ จง​ทำ​การ​อัศ‌จรรย์​ทั้ง‍สิ้น​ซึ่ง​เรา​มอบ​ไว้​ใน​อำนาจ​ของ​เจ้า​แล้ว​นั้น​ต่อ‍หน้า​ฟา‌โรห์ แต่​เรา​จะ​ทำ​ให้​ใจ​ของ​ฟา‌โรห์​กระ‌ด้าง ไม่​ยอม​ให้​ประ‌ชา‍กร​ไป

22. เจ้า​จง​ทูล​ฟา‌โรห์​ว่า ‘พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า คน​อิสรา‌เอล​เป็น​บุตร‍ชาย​ของ​เรา บุตร​หัว‍ปี​ของ​เรา

23. เรา​บอก​แก่​เจ้า​ว่า “จง​ปล่อย​บุตร​ของ​เรา​ให้​ไป​นมัส‌การ​เรา” ถ้า​เจ้า​ไม่​ยอม เรา​จะ​ประ‌หาร​บุตร‍หัว‍ปี​ของ​เจ้า​เสีย’”

24. ณ­ ที่‍พัก​ระหว่าง​ทาง พระ‍ยาห์‌เวห์​เสด็จ​มา‍หา​โม‌เสส และ​ทรง​ประ‌สงค์​จะ​ประ‌หาร​ท่าน​เสีย

25. นาง​ศิป‌โป‌ราห์​จึง​เอา​หิน​คม​ตัด​หนัง​ที่​ปลาย​องค‌ชาต​บุตร‍ชาย​คน​หนึ่ง​ของ​ตน แล้ว​เอา​ไป​แตะ​เท้า​ของ​โม‌เสส​กล่าว​ว่า “จริง​นะ ท่าน​เป็น​เจ้า‍บ่าว​แห่ง​โลหิต​แก่​ฉัน”

26. พระ‍เจ้า​จึง​ทรง​ไว้​ชีวิต​ท่าน (ใน​เวลา​นั้น นาง​กล่าว​ว่า “ท่าน​เป็น​เจ้า‍บ่าว​แห่ง​โลหิต”) เนื่อง‍จาก​พิธี​เข้า‍สุหนัต

27. พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​อา‌โรน​ว่า “จง​ไป​พบ​กับ​โม‌เสส​ใน​ถิ่น‍ทุร‌กัน‌ดาร” เขา​ก็​ไป​พบ​กับ​ท่าน​ที่​ภูเขา​ของ​พระ‍เจ้า​และ​จูบ​ท่าน

28. โม‌เสส​จึง​เล่า​ให้​อา‌โรน​ทราบ​ถึง​พระ‍ดำรัส​ทั้ง‍สิ้น​ซึ่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ใช้​ให้​ตน​พูด และ​ถึง​หมาย‍สำคัญ​ทั้ง‍ปวง​ซึ่ง​พระ‍องค์​ทรง​กำ‍ชับ​ให้​ทำ

29. โม‌เสส​กับ​อา‌โรน​เรียก​ประ‌ชุม​บรร‌ดา​ผู้‍ใหญ่​แห่ง​พงศ์‍พันธุ์​อิสรา‌เอล​พร้อม​กัน

30. แล้ว​อา‌โรน​จึง​กล่าว​พระ‍ดำรัส​ทั้ง‍หมด​ซึ่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​โม‌เสส และ​เขา​ทำ​หมาย‍สำคัญ​ต่างๆ นั้น​ต่อ‍หน้า​ประ‌ชา‍ชน

31. ประ‌ชา‍ชน​ก็​เชื่อ เมื่อ​ได้‍ยิน​ว่า​พระ‍ยาห์‌เวห์​เสด็จ​มา​เยี่ยม‍เยียน​ชน‍ชาติ​อิสรา‌เอล และ​ทอด‍พระ‍เนตร​เห็น​ความ​ทุกข์‍ยาก​ของ​พวก‍เขา พวก‍เขา​ต่าง​กราบ‍ลง​นมัส‌การ