8. И голема радост настана во тој град.
9. А во градот имаше еден човек по име Симон. Тој правеше магии и со тоа го вчудовидуваше народот од Самарија, велејќи за себе дека е тој голем човек.
10. Него го слушаа сите, од најмал до најголем, и велеа: „Овој е силата Божја, наречена Голема.“
11. А го слушаа внимателно, затоа што подолго време ги беше восхитувал со своите магии.
12. Но кога му поверуваа на Филип, кој го проповедаше Евангелието за царството Божјо и за името на Исус Христос, почнаа да се крштеваат мажи и жени.
13. Тогаш поверува и самиот Симон, и откако се крсти, постојано го придружуваше Филип; и, гледајќи дела големи и чудеса што се вршеа, се восхитуваше.
14. Кога слушнаа апостолите што беа во Ерусалим дека Самарија го примила словото Божјо, ги пратија кај нив Петар и Јован.
15. Тие, штом слегоа, се помолија за нив за да го примат Духот Свети.
16. Зашто сѐ уште не беше слегол ниту на еден од нив, а само беа крстени во името на Господа Исуса.
17. Тогаш апостолите положија над нив раце и тие Го примија Светиот Дух.
18. А Симон, кога виде дека Духот Свети се дава со полагање раце од апостолите, им донесе пари,
19. и им рече: „Дајте ми ја и мене таа власт, та над кого и да ги положам рацете, да Го прими Духот Свети!“
20. Но Петар му рече: „Среброто твое нека загине заедно со тебе, зашто помисли дека дарот Божји може да се стекне со пари.