1. Nabi Samuel matur marang Sang Prabu Saul: “Kawula sampun dipun utus dening Sang Yehuwah njebadi panjenengan dalem dados ratu ngereh Israel umatipun; milanipun mugi karsaa miyarsakaken dhateng pangandikanipun Sang Yehuwah.
2. Makaten pangandikanipun Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi: Ingsun arsa males ukum marang bangsa Amalek, tumrap apa kang ditindakake marang wong Israel, yaiku anggone wong Amalek ngalang-alangi bangsa Israel, nalika lunga saka ing tanah Mesir.
3. Mulane saiki mangkata, wong Amalek iku telukna, apa kang tinemu ana ing wong-wong iku sirnakna sarta aja ana kang sira welasi. Wonge lanang, wonge wadon, bocah-bocahe lan pasusone, sapine lan wedhuse, untane lan kuldine, kabeh padha patenana.”
4. Sang Prabu banjur nimbali rakyat kadhawuhan nglumpuk lan banjur mriksa pabarisane ana ing Telaim: bala dharat ana wong rong atus ewu lan sapuluh ewu saka ing Yehuda.
5. Bareng Sang Prabu Saul wus rawuh ing kuthane wong Amalek nuli ndhawuhi para wadyabala supaya nyegat ing lebak.
6. Pangandikane Sang Prabu Saul marang bangsa Keni: “Padha lungaa, ngadoha, lan sumingkira saka ing satengahe wong Amalek, supaya kowe aja nganti padha daktumpes bareng karo para wong iku. Sira rak wus padha ngatonake pamitranira karo wong Israel, nalika padha lunga saka ing tanah Mesir?” Mulane wong Keni banjur padha sumingkir saka ing tengah-tengahe wong Amalek.
7. Sang Prabu Saul banjur nggepuk lan ngasorake bangsa Amalek wiwit saka ing Hawila tutug ing Syur ing sawetane tanah Mesir.
8. Sang Prabu Agag, ratu ing Amalek dicepeng isih gesang, nanging balane kabeh padha katumpes klawan landheping pedhang.
9. Nanging Sang Prabu Saul sabalane ngluwari Sang Prabu Agag, wedhus-wedhuse, apadene sapi-sapi kang becik-becik lan lemu-lemu, dalah cempe-cempene sarta samubarang kang pangaji, iku kabeh ora disirnakake. Mung sakehing kewan lan barang kang ora pangaji tur ala iku kabeh padha ditumpes.
10. Nuli ana pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Samuel mangkene:
11. “Ingsun kaduwung dene njumenengake ratu Saul, amarga wong iku wus nyingkur marang Ingsun lan nglirwakake dhawuhingSun.” Nabi Samuel temah sekel galihe, nyebut marang Sang Yehuwah sawengi muput.
12. Nabi Samuel wungu ing wayah bangun esuk sumedya manggihi Sang Prabu Saul, nanging Nabi Samuel diaturi pirsa mangkene: “Sang Prabu sampun tedhak dhateng Karmel kala wau lan sampun ngadegaken tugu pengetan kangge sariranipun; lajeng mengker tindak dhateng ing Gilgal.”
13. Bareng Nabi Samuel kepanggih karo Sang Prabu Saul, pangandikane Sang Prabu Saul marang Nabi Samuel: “Panjenengan binerkahana dening Sang Yehuwah; kula sampun ngestokaken dhawuhipun Sang Yehuwah.”
14. Nanging Nabi Samuel matur: “Manawi makaten kenging punapa kok wonten pangembeking menda lan pambengahing lembu ingkang kapireng ing kuping kawula?”
15. Wangsulanipun Sang Prabu Saul: “Sadaya punika anggenipun mbekta saking tanah Amalek, amargi para tiyang sami ngeman menda-menda lan lembu-lembu ingkang sae piyambak, niyatipun badhe kangge kurban sumaos dhateng Sang Yehuwah, Gusti Allah panjenengan, nanging salangkungipun sampun sami kula sirnakaken.”
16. Nabi Samuel ngandika marang Sang Prabu: “Inggih sampun: Kawula badhe ngaturaken pangandikanipun Sang Yehuwah dhumateng kawula kala wau dalu.” Pangandikane Sang Prabu marang Nabi Samuel: “Sumangga kadhawuhna.”
17. Sawuse iku Nabi Samuel matur: “Sanadyan panjenengan dalem piyambak sampun ngakeni alit, rak sampun kajunjung dados pangagengipun para taler Israel? Lan Sang Yehuwah rak sampun njebadi panjenengan dalem dados ratunipun bangsa Israel?
18. Sang Yehuwah sampun dhawuh nglurug dhateng panjenengan dalem, kanthi piweling: Sira mangkata, nglurugana wong kang padha nglakoni dosa iku, padha sirnakna, yaiku wong Amalek. Sira peranga nglawan wong-wong iku, iku padha sira tumpesa.
19. Punapaa dene panjenengan dalem kok boten ngestokaken dhawuhipun Sang Yehuwah? Kenging punapa panjenengan dalem mundhut barang-barang jarahan lan nindakaken punapa ingkang awon tumrap ing paningalipun Sang Yehuwah?”
20. Sang Prabu Saul banjur ngandika marang Nabi Samuel: “Kula rak sampun ngestokaken sabdanipun Sang Yehuwah lan sampun nglampahi ingkang kadhawuhaken dening Sang Yehuwah dhateng kula lan kula mbandhang raja Agag, ratu ing Amalek, nanging tiyang Amalek sampun kula tumpes sadaya.
21. Nanging rakyat sami mendheti jarahan ingkang rupi menda, punapa dene, lembu-lembu ingkang pethingan, ingkang dipun pisah saking ingkang pancen badhe kapejahan, badhe kakurbanaken sumaos dhateng Sang Yehuwah, Gusti Allah panjenengan, wonten ing Gilgal.”
22. Nanging ature Nabi Samuel:“Punapa Sang Yehuwah karenan dhateng kurban obaran lan kurban sembelehansami kaliyan pambangun turut dhateng sabdanipun Sang Yehuwah?Mbangun turut punika saestu langkung sae katimbang kurban sembelehan,nggatosaken langkung sae katimbang gajihipun menda jaler.
23. Amargi pambalila punika sami kaliyan dosanipun patenunganlan pandlarung punika sami kaliyan nyembah brahala lan terafim.Sarehne panjenengan dalem sampun nampik dhateng pangandikanipun Sang Yehuwah,mila Sang Yehuwah inggih nampik panjenengan dalem, badhe kalungsur anggen panjenengan dalem dados ratu.”
24. Pangandikane Prabu Saul marang Nabi Samuel: “Kula sampun nglampahi dosa, amargi sampun nerak dhawuhipun Sang Yehuwah lan pangandika panjenengan; sarehne kula ajrih dhateng rakyat milanipun kula nuruti panyuwunipun.
25. Dene sapunika mugi panjenengan apunten dosa kula. Karsaa wangsul nyarengi lampah kula, kula badhe sujud ngabekti dhateng Sang Yehuwah.”
26. Nanging Nabi Samuel matur marang Sang Prabu Saul: “Kawula boten badhe wangsul nyarengi panjenengan dalem, amargi panjenengan dalem sampun nampik dhateng pangandikanipun Sang Yehuwah; milanipun Sang Yehuwah sampun nampik panjenengan dalem anggen panjenengan dalem dados ratunipun Israel.”
27. Bareng Nabi Samuel minger arep tindak, Sang Prabu Saul ngasta poncoting jubahe Nabi Samuel, temah suwek.
28. Nabi Samuel banjur matur marang Sang Prabu Saul: “Sang Yehuwah sampun nyuwek kapraboning Israel saking panjenengan dalem ing dinten punika lan sampun kaparingaken dhateng tiyang sanes ingkang langkung utami katimbang panjenengan dalem.
29. Punapa malih Sang Minulya ing Israel punika boten dora lan Panjenenganipun boten nate keduwung, amargi Panjenenganipun sanes manungsa ingkang wajib nggetuni.”
30. Nanging pangandikane Sang Prabu Saul: “Kula sampun nglampahi dosa, nanging panjenengan mugi keparenga ngatingalaken hurmat panjenengan dhumateng kula sapunika wonten ing ngajengipun tiyang Israel, kula aturi wangsul nyarengi kula, kula badhe sujud ngabekti dhumateng Sang Yehuwah, Gusti Allah panjenengan.”
31. Sawuse iku Nabi Samuel bali nyarengi tindake Sang Prabu Saul. Lan Sang Prabu sujud ngabekti marang Sang Yehuwah.
32. Nabi Samuel banjur dhawuh: “Agag ratu ing Amalek, iku ladekna mrene!” Kathi tatag Prabu Agag tindak murugi panjenengane, amarga osike: “Lah pagirising pati wis kliwat.”
33. Nanging Nabi Samuel ngandika: “Kaya dene pedhangmu kang marakake wong wadon padha kelangan anak, mangkono uga ibumu bakal kelangan anak ana ing antarane wong wadon.” Sawuse iku Nabi Samuel nigas janggane Prabu Agag ana ing ngarsane Sang Yehuwah ana ing Gilgal.
34. Wasana Nabi Samuel banjur tindak menyang ing Rama, nanging Sang Prabu Saul kondur menyang ing daleme ing Gibea-Saul.
35. Nganti tumeka sedane Nabi Samuel ora kepanggih karo Sang Prabu Saul maneh, nanging Nabi Samuel banget sekel galihe, marga saka Sang Prabu Saul. Lan Sang Yehuwah keduwung galihe, dene njunjung Sang Prabu Saul dadi ratune bangsa Israel.