1. Agus a dubhairt sé ríu, Go fírinneach a deirimsi ribh, Go bhfuil cuid dá bhfuil na seasamh ann so do lathair, nach blaisdi bás, no go bhfaicid síad ríoghachd Dé ag teachd maille ré cumhachduibh.
2. Agus a gcionn sé lá na dhíaighsin, rug Iósa Peadar, agus Séumas, agus Eóin leis, agus do thréoruigh sé íad na náonar fá leith go slíabh ro árd: agus do háthruigheadh a chrúth na bhfíadhnuisi:
3. Agus do bhádar a éaduighe dealruighach, rógheal mar an sneachta; a gcrúth nách éidir lé háon ghlanadóir éaduighe ar talumh a ngealadh.
4. Agus do taidhbhreadh dhóibh Elías maille ré Máoisi: agus do bhádar ag comhrádh ré Híosa.
5. Agus ar bhfreagra do Pheadar a dubhairt sé ré Híosa, A Mhaighisdir, is maith sinne do bheith ann so: ar a nadhbharsin déunam trí botha; both dhuitsi, agus both do Mháoisi, agus both Délías.
6. Oír ní raibh a fhios aige créd do laibhéoradh sé; óir do bhádar ar crith ré heagla.
7. Agus do éirigh néull do chur sgáile na dtimcheall: agus táinic gúth as an néull, ag rádh, Ag so mo Mhac gradhachsa: éisdigh ris.
8. Agus ar bféachain na dtimcheall, go hobann dóibh, ní fhacadar éin neach as sin súas, achd Iósa na áonar na bhfochair.
9. Agus ag teachd dóibh a nuas on tslíabh, do áithin sé dhíobh gan na neithe do chonncadar dinnisin déin neách, no go neiséirgheadh Mac an duine ó mharbhuibh.
10. Agus do chongmhadar an glór sin aca féin, dá fhiafruighe dhá cheile Créad is ciall dó súd eiseirghe ó mharbhaibh.
11. Agus do fhíafruigheadar dheisean, ag rádh, Créd fá nabruid na sgriobuidhe gur ab éigean Elías do theachd ar tús?
12. Agus ar bhfreagra dhósan a dubhairt sé ríu, Tig Elías go deimhin ar tús, agus aiséochaidh sé gach uile ní; agus mar a tá sgríobhtha a dtimcheall Mhic an duine, Go gcaithfeadh sé mórán dfulang, agus bheith fá neimhchion.
13. Achd a derimsi ribh, Go dtáinic Elías go deimhin, agus go ndearnadar ris gidh bé ní do thogradar, mar a tá sgríobhtha air.
14. Agus ar dteachd dó chum a dheisciobal, do chonnairc sé slúagh mór ná dtimcheall, agus ná sgríobuidhe ag diosbóireachd ríu.
15. Agus ar an mball, a bhfacaidh an slúagh uile é, do ghabh úathbhás íad, agus ag rith chuige do chuireadar failte roimhe.
16. Agus do fhíafruigh sé do na sgríobuidhibh, Créd é an ní so thagartháoi eadruibh féin?
17. Agus ar bhfreagra do neach don tslúagh a dubhairt sé, A Mhaighisdir, tug mé mo mhac chugad, an a bhfuil spiorad balbh;
18. Agus gach uile bhall a mbeireann sé air, tairngidh sé as a chéile é: agus cuiridh sé cubhar thar a bhéul, agus dó ní sé gíosgarnach lé na fhlacluibh, agus téid sé a seirgtheachd: agus a dubhairt mé réd dheisciobluibhsi a chur a mach as; achd cheann níor fhéudadar.
19. Agus ar bhfreagra dhósan, a dubhairt sé, A chíneadh gan chreideamh, gá fad bhias mé eadruibh? agus gá fad fós fhuiléongus mé sibh? tabhruidh chugamsa é.
20. Agus tugadar chuige é: agus an tan do chonnairc sé é, do tharraing an spiorad as a chéile é ar ball; agus ar dtuitim ar an dtalamh dhó, do bhí sé dhá únfairt ag cur chubhair as a bhéul.
21. Agus do fhiafruigh Iósa dhá athair, Gá fad daimsir ó thárla so dhó? Achd a dubhairt seision, O bhí sé na leanabh.
22. Agus is minic do theilg sé a dteinidh, agus a nuisge é, do chúm go millfeadh sé é: achd má a tá cumhachd ar bith agadsa, bíodh trúaighe agad dhúinn, agus fóir oruinn.
23. Achd a dubhairt Iósa ris, Más eidir leachd so do chreideamhuin, a tá gach én ní soidhéanta don té chreidios.
24. Agus ar néigheamh dathair na buachalla ar an mball, maille ré deóruibh a dubhairt sé, Creidim, a Thighearna; fóir mo mhíchreideamh.
25. Agus an tan do chonnairc Iósa an slúagh uile ag coimhrith chuige, do imdhearg sé an spiorad neamhghlan, ag rádh ris, A spiorad bhailbh agus bhodhair, aithnimsi dhíot, imthigh a mach as, agus na héirigh a sdeach ann ní so mhó.
26. Agus ar néigheamh dhó, agus ar na tharrang as a chéile go ro úathbhásach, do chúaidh sé a mach as: agus do bhí sé a riochd mhairbh; ionnas go ndubhradar mórán, Go bhfúair sé bás.
27. Achd ar mbreith Díosa ar a láimh, do thógaibh sé súas é; agus déirigh seision.
28. Agus an tan do chúaidh sé a sdeach a dtigh, do fhíafruigheadar a dheisciobail de go seicréideach, Créd fá nár fhéadamairne an spiorad úd do theilgean a mach?
29. Agus a dubhairt seisean ríu, Ní héidir an ghné dheamhan so dhul a mach lé ní ar bith, achd tré úrnuighthe agus tré throsgadh.
30. Agus ar nimtheachd dóibh as sin, do chúadar thríd an Ngalilé; agus níor bháil leis a fhios do bheith ag éinneach.
31. Oír do theagaisg sé a dheisciobail féin, agus a dubhairt sé ríu, Do bhéurthar Mac an duine a lámhuibh na ndáoine, agus cuirfid chum báis é; agus tar éis a mharbhadh, éiréochuidh sé an treas lá.
32. Achd níor thuigeadar an comhrádhsa, agus do bhí eagla orrtha a fhíafruighe dheisean.
33. Agus táinic sé go Capernáum: agus air mbeith a dtigh dhó do fhíafruigh sé dhíobh, Créd do bhí aguibh dhá thagra eadruibh féin air a tslighe?
34. Achd do thochdadarsan: óir do bhádar ag tagra a naghaidh a chéile air a tslighe, Cía aca budh mhó.
35. Agus ar suidhe dhó, do ghoir sé an dá fhear dhéug chuige, agus a dubhairt sé ríu, Gidh bé neach lé nab mían bheith a dtosach, búdh é bhus déighionuigh do chách uile, agus bhus sierbhíseach dhóibh uile.
36. Agus ar mbreith ar leanabh dhó, do chuir sé ann a lár é: agus ar na ghabháil ann a uchd, a dubhairt sé ríu,
37. Gidh bé neach ghéubhus chuige áon dá leitheidibh so do leanbuibh am mainmsi, gabhuidh sé misi chuige: agus gidh bé neach ghéubhus misi chuige, ni misi ghabhus sé chuige, achd an té do chuir úadh mé.
38. Achd do fhreagair Eóin é, ag rádh, A Mhaighisdir, do chonncamair neach ag cur deamhan a mach ad ainmsi, neach leanann sinne: agus do chuireamar toirmeasg air, ar son nách leanann se sinn.
39. Agus a dubhairt Iósa, Ná toirmeasguidh é: óir ní bhfuil éinneach do dhéana míorbhuile tré mainmsi, agus fhéadus olc do rádh rium ar an mball.
40. Oír gidh bé neach nach bhfuile ar naghuidh a tá sé air ar son.
41. Oír gidh bé neach do bhéura cupán uisge ré na ól dáoibhsi am ainmsi, tré gur ab lé Críosd sibh, a deirim ribh go fírinneach, nach léigfi sé a lúaidheachd a mugha.
42. Agus gidh bé bhéuras adhbhar oílbhéime dáóin neach do na dáóinibh beaga so chréideas ionnamsa, do bfearr dhó go mór go gcuirthí cloch mhuilinn fá na bhrághuid, agus go dteilgthí é ann sa bhfairrge.
43. Agus más ciontach do lámh ré hoilbheim dfagháil dhuit, gearr dhíot í: is fearr dhuit dul ar leathláimh don bheathaidh, ná dhá láimh do bheith agad agus dul go hifearnn, a dtéinidh nach éidir do mhúchadh.
44. A náit nach éugann a bpéisd, agus nách múchtar a dteine.
45. Agus más ciontach do chos ré hoilbheim dfagháil dhuit, gearr dhíot í: is fearr dhuit dul don bheathuidh mharthanuigh ar leathchois, ná dhá chois do bheith agad agus do theilgean do hifearnn, ann sa teinidh nách éidir do mhúchadh:
46. A náit nach éugann a bpéisd, agus nách múchtar a dteine.
47. Agus más ciontach do shúil ré hoilbhéim do thabhairt dhuit, teilg asad í: is fearr dhuit dul a sdeach go rioghachd Dé ar éunsúil, ná dhá shúil do bheith agad agus do theilgean go teinidh iféirn:
48. A náit nach éugann a bpéisd, agus nách múchtar a dteine.
49. Oír saillfithear gach áoin neach le teinidh: agus saillfithear gach áoin iodhbairt lé salann.
50. Is maith an salann: achd cheana má bhíonn an salann gan bhlas, Créd lé a ndéuntáoi deaghbhlasda é? Bíodh salann agaibh ionnaibh féin, agus bíodh síodhcháin aguibh ré chéile.