Caibidlí

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16

Sean-Tiomna

Tiomna Nua

Marcus 8 Bedell An Biobla Naomhtha 1817 (BEDELL)

Caibidil VIII

Mirbhuilte na 7 naráin, 27 agus admhail Iósa gur bé féin an Criosd úd bhi ré teachd, 38 um nach cóir náire do ghabhail.

1. Ann sna láethibh sin ar gcruinniughadh do phobal romhór, agus gan ní aca do íosaidis, ar ngairm a dheisciobal Díosa chuige, a dubhairt sé ríu,

2. A tá trúaighe romhór agam don phobal: do bhrígh gur fhanadar a nois trí lá am fhochair, agus nach bhfuil ni ar bith ré a ithe aca.

3. Agus dá léige mé na dtrosgadh dá dtighibh féin íad, rachaid síad a nanbhfainne ar slighe: óir tháinic cuid aca a bhfad.

4. Agus do fhreagradar a dheisciobuil é, Ga háit as a bhféadfadh duine íad so do shásadh lé harán ann so ar an bhfásach?

5. Agus do fhíafruigh seisean díobh, Ga mhéud arán a tá agaibh? Agus a dubhradarsan, A seachd.

6. Agus do aíthin seision don tslúagh suidhe síos ar an dtalamh: agus ar nglacadh na seachd narán dó, tar éis bhuidheachuis do thabhairt, do bhris sé, agus tug sé dá dheisciobluibh íad do chum a gcur ann a bhfíadhnuisi; agus do chuireadarsan a bhfíadhnuisi an tslúaigh íad.

7. Agus do bhádar beagán díasgaibh beaga aca: agus an tan tug sé buidheachus, a dubhairt sé íad sin fós do chur na bhfíadhnuisi.

8. Agus do itheadar, agus do sásadh íad: agus do thógbhadar seachd gcléibh do bhiadh bhrisde do bhí dfuighleach aca.

9. Agus do bhí an luchd do chaith an biadh a dtimcheall cheithre míle: agus do léig sé úadh íad.

10. Agus ar an mball ar ndul a luing dhó maille ré na dheisciobluibh, táinic sé go rann Dalmanúta:

11. Agus tangadar na Phairisínigh a mach, agus do thionnsgnadar connspóid do chur air, ag íarruigh comhartha ó neamh air, dha theasdughadh.

12. Agus ar ndéunamh osna dhósan an a spioraid, a dubhairt sé, Créd fá níarrann an cineadh so comhartha? a deirim ríbh go fírinneach, Nach dtiobharthar comhartha don chineadh so.

13. Agus ar na bhfagbháil dó, ar ndul a luing a rís do chúaidh sé don táoibh eile.

14. Agus do dhearnadar na deisciobuil arán do bhreith leó, agus ní raibh aca achd áon arán amháin ann sa luing.

15. Agus do aithin sé dhíobh, ag rádh, Féuchaidh, coimheadaigh sibh ó laibhín na Bhphairisíneach, agus ó laibhin Iorúaith.

16. Agus do thagradarsan eatorra féin, ag rádh, Is tré nach bhfuilid aráin aguinn a tá sé.

17. Agus ar ná áithne sin Díosa, a dubhairt sé ríu, Créd do bheir ag diosbóireachd sibh, ar son nach bhfuilid aráin aguibh? a né nach fios díbh fós, agus nach dtuigthí? an bhfuilid croidheadh crúaidhe aguibh fos?

18. O a táid súile aguibh, Créd fá nach bhfaicthí? agus ó táid clúasa aguibh, Créd fá nach ccluintí, agus nach ccuimhnighthí?

19. An tan do bhrís me na cúig aráin ar na cúig mhíle, ga mhéud clíabh lán do bhíadh brisde do thógabhair? A deiridsean ris, Dhá chlíabh dhéug.

20. Agus a núair do bhris mé na seachd naráin ar na ceithre mhílefear, gá mhéud clíabh lán do bhíadh brisde do thógabhair? Agus a dubhradarsan, A seachd.

21. Agus a dubhairt seisean ríu, Cionnas nách dtuigthí na neithesi?

22. Agus táinic sé go Betsaida; agus tugadar dall chuige, agus do íarradar air búain ris.

23. Agus ar mbreith ar láimh an doill dó, do threóruigh sé as an mbaile a mach é: agus ar gcur a sheile ar a shúilibh, agus ar gcur a lámh air, do fhíafruigh sé dhe an bhfacuidh sé én ní.

24. Agus ar dtógbhail a shúl súas dósan, a dubhairt sé, Do chím dáoine ag siobhal, mar chranna.

25. Na dhíaigh sin, do chuir sé a lámha a rís ar a shúilibh, agus tug sé fá deara dhó a shúile do thógbhail súas: agus do haiseagadh a radharc dhó, agus do chonnairc sé cách uile go soilléir.

26. Agus do chuir sé dhá thigh féin é, ag rádh, Na himthigh don bhaile úd a sdeach, agus ná hinnis so déanduine sa bhaile.

27. Agus do chúaidh Iósa, agus a dheiscionail a mach, go bailtibh Sesáréa Philippi: agus do chuir sé ceisd ar a dheisciobluibh ar a tslighe, ag rádh ríu, Cred a deirid na ndáoine cía misí?

28. Achd do fhreagradarsan, Eóin Baisde: agus cuid eile, Elias; agus cuid eile, Aon do na fáidhibh?

29. Agus a dubhairt seisean ríu, Achd créd a deirthísi cía mé? Ar bhfreagra do Pheadar, a dubhairt sé ris, As tú Críosd.

30. Agus do bhagair sé orrtha gan innse deinneach dá tháobh féín.

31. Agus do thionnsgain sé a dteagasg, gur ab éigin do Mhac an duine morán dfhulang, agus a dhíultadh ó na sinnsearuibh, agus ó úachdaránuibh na sagart, agus ó na sgríobuidhibh, agus a mharbhadh, agus éirghe a rís a gcionn trí lá.

32. Agus do labhair sé an glórsa ós áird. Agus ar mbreith do Pheadar air, do thionnsgain sé achmhusán do thabhairt dó.

33. Achd ar gcasadh dhósan agus ar bhfhéachain ar a dheisciobluibh, do imdhearg se Peadar, ag rádh, Imthigh am dhíaigh, a Shatáin: óir ní thuigeann tú na neithe bheanas ré Día, achd na neithe bheanas ré dáoinibh.

34. Agus ar ngairm an tslúaigh agus a dheisciobail chuige dhó, a dubhairt sé ríu, Gidh bé lé nab aill misi do leanmhuin, díultadh sé dhó féin, agus tógbhadh sé a chros, agus leanadh sé misi.

35. Oír gidh bé neach lé nab áill anam féin do choimhéd caillfidh sé é; agus gidh bé neach chaillfeas anam féin ar mo shonsa, agus ar son an tsoisgéil, coimhéudfaidh sé é.

36. Oír créd é an tarbha do neach ar bith, dá ngnodhuighe sé an domhan uile, agus anam féin do cháill?

37. Nó créd í maluirt do bhéuradh éinneach ar son anma féin?

38. Oir gidh bé neach lér náir misi, agus mo bhríathra ann sa chineadh adhaltrannach agus pheacthadh so; budh náir lé Mac an duine eisean mar an gceadna, an tan thiocfas sé a nglóir Athar féin maille ré na ainglibh náomhtha.