1. پس ایوب در جواب گفت:
2. «شخص بیقوت را چگونه اعانت کردی؟ و بازوی ناتوان را چگونه نجات دادی؟
3. شخص بیحکمت را چه نصیحت نمودی؟ وحقیقت امر را به فراوانی اعلام کردی!
4. برای که سخنان را بیان کردی؟ و نفخه کیست که از توصادر شد؟
5. ارواح مردگان میلرزند، زیر آبها وساکنان آنها.
6. هاویه به حضور او عریان است، وابدون را ستری نیست.
7. شمال را بر جو پهن میکند، و زمین را بر نیستی آویزان میسازد.
8. آبها را در ابرهای خود میبندد، پس ابر، زیرآنها چاک نمی شود.
9. روی تخت خود رامحجوب میسازد و ابرهای خویش را پیش آن میگستراند.
10. به اطراف سطح آبها حد میگذاردتا کران روشنایی و تاریکی.
11. ستونهای آسمان متزلزل میشود و از عتاب او حیران میماند.
12. به قوت خود دریا را به تلاطم میآورد، و به فهم خویش رهب را خرد میکند.
13. به روح اوآسمانها زینت داده شد، و دست او مار تیز رو راسفت.
14. اینک اینها حواشی طریق های او است. و چه آواز آهستهای درباره او میشنویم، لکن رعد جبروت او را کیست که بفهمد؟»