1. Eztei-jaiak bukatzean, Tobitek bere seme Tobiasi deitu eta esan zion:—Seme, ordaindu saria zeure bidelagunari eta emaiozu zerbait gehiago ere.
2. Tobiasek galdetu zuen:—Zenbat emango diot, aita? Ekarri ditugun ondasunen erdia emanda ere ez naiz galduan aterako.
3. Onik gidatu nau, nire emaztea sendatu du, dirua ekartzen lagundu dit eta zu ere sendatu zaitu. Nola ordaindu hori guztia?
4. Tobitek erantzun zuen:—Seme, bidezko zaio ekarritako guztiaren erdia hartzea.
5. Orduan, Tobiasek bere bidelagunari dei egin eta esan zion:—Hartu saritzat ekarritako guztiaren erdia eta zoaz bakean.
6. Rafaelek, ordea, biak aparte hartu eta esan zien:—Goretsi Jainkoa eta aitortu denen aurrean zenbat on egin dizuen. Goretsi Jauna eta kanta beraren izenari. Jakinarazi gizon-emakume guztiei Jainkoaren egintzak, merezi duen bezala. Ez izan geldoak Jauna ospatzeko.
7. On da erregearen isilpekoa gordetzea; Jainkoaren egintzak, ordea, aldarrikatu eta aitortu egin behar dira, merezi duen bezala. Egizue on dena eta ez zaizue gaitzik etorriko.
8. Ona da zintzo egindako otoitza, eta hobea eskuzabal egindako limosna zuzengabe iritsitako aberastasuna baino.
9. Limosnak heriotzatik gorde eta bekatu ororen barkamena ematen du. Limosna ematen dutenek bizitza luzea izanen dute.
10. Bekatariak eta zuzengabeak beren buruaren etsai dira.
11. Eta orain egia osoa esan nahi dizuet deus ere gorde gabe. Esan dizuet, erregearen isilpekoak gorde behar badira ere, Jainkoaren egintzak aldarrikatu egin behar direla, merezi duen bezala.
12. Hara! Sarak eta zuk otoitz egin zenutenean, nik aurkeztu nuen zuen otoitzaren oroigarria aintzaz beteriko Jaunaren aitzinean; eta gauza bera, hilei zuk lur ematen zenienean.
13. Zu, zalantzarik izan gabe, afaria utzi eta hildakoari lur ematera jaiki zinenean, Jainkoak zu probatzera bidali ninduen.
14. Orain, ordea, zu eta Sara, zure erraina, sendatzera bidali nau.
15. Ni Rafael nauzue, aintzaz beteriko Jaunaren aurrean, beraren zerbitzura dauden zazpi aingeruetako bat.
16. Larritu egin ziren biak eta ahuspeztu, beldurrez beterik.
17. Baina Rafaelek esan zien: «Ez beldurtu! Bakea zuekin! Goretsi Jainkoa beti!
18. Ni zuekin nintzenean, ez nintzen neure kabuz ari, Jainkoaren borondatez baizik. Goretsi bera egunero eta kanta berari.
19. Jaten ikusten ninduzuenean, ez nintzen jaten ari; itxura hutsa zen.
20. Goretsi, bada, Jauna lur honetan, ospa ezazue Jainkoa. Orain, bidali ninduenagana noa. Idatz ezazue gertatu zaizuen guztia».Eta igo egin zen aingerua;
21. haiek zutitu egin ziren, baina ezin izan zuten ikusi.
22. Eta Jainkoa goretsi zuten gorazarreak kantatuz eta nolako egintza handiak egin zizkien aitortuz: Jainkoaren aingerua baitzitzaien agertu!