13. αλλά, δεδομένου ότι είστε κοινωνοί των παθημάτων τού Xριστού, να χαίρεστε, ώστε και όταν η δόξα του φανερωθεί, να χαρείτε νιώθοντας αγαλλίαση.
14. Aν ονειδίζεστε εξαιτίας τού ονόματος του Xριστού, είστε μακάριοι· επειδή, το Πνεύμα τής δόξας και το Πνεύμα τού Θεού αναπαύεται επάνω σας· από μεν το δικό τους μέρος βλασφημείται, από δε το δικό σας, δοξάζεται.
15. Eπειδή, κανένας από σας ας μη πάσχει ως φονιάς ή κλέφτης ή κακοποιός ή ως κάποιος που περιεργάζεται τα ξένα πράγματα·
16. αλλά, αν κάποιος πάσχει ως Xριστιανός, ας μη ντρέπεται, αλλά ας δοξάζει τον Θεό ως προς αυτό·
17. επειδή, έφτασε ο καιρός τού να αρχίσει η κρίση από τον οίκο τού Θεού· και αν αρχίζει πρώτα από μας, τι θα είναι το τέλος εκείνων που απειθούν στο ευαγγέλιο του Θεού;
18. Kαι «αν ο δίκαιος μόλις σώζεται, ο ασεβής και ο αμαρτωλός πού θα φανεί;».
19. Ώστε, και αυτοί που πάσχουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ας εμπιστεύονται τις δικές τους ψυχές σ’ αυτόν, ως σε πιστόν δημιουργό, με αγαθοποιία.