12. Και τώρα, όταν προσευχόσουν εσύ Τωβίτ και η νύφη σου η Σάρρα, εγώ έφερνα την προσευχή σας στον άγιο Θεό να τη θυμηθεί· κι όταν εσύ Τωβίτ έθαβες τους νεκρούς, πάλι εγώ σου παραστεκόμουν.
13. Όταν άφηνες το φαγητό σου και σηκωνόσουν να πας να φροντίσεις την ταφή εκείνου του νεκρού κι έκανες το καλό, δεν ξέφευγες από την προσοχή μου· ήμουν εκεί μαζί σου.
14. Και τότε μ’ έστειλε ο Θεός να θεραπεύσω εσένα και τη νύφη σου τη Σάρρα.
15. Εγώ είμαι ο Ραφαήλ, ένας από τους εφτά αγίους αγγέλους που παρουσιάζονται μπροστά στη δόξα του αγίου Θεού, φέρνοντας σ’ αυτόν τις προσευχές των αγίων».
16. Τότε ταράχτηκαν κι οι δυο τους και έπεσαν με το πρόσωπο στη γη, γιατί φοβήθηκαν.
17. Ο άγγελος τους είπε: «Μη φοβάστε· να πάτε στο καλό, και πάντα να δοξάζετε το Θεό.