1. Τότε θα σταθεί με πολύ θάρρος ο δίκαιος απέναντι σ’ εκείνους που τον στενοχώρησαν και αμφισβήτησαν τους κόπους του.
2. Οι ασεβείς όταν τον δουν θα ταραχθούν και θα τα χάσουν για την αναπάντεχη σωτηρία του·
3. Θ’ αναστενάξουν και θα πουν μετανιωμένοι και θλιμμένοι:
4. «Αυτός δεν είν’ εκείνος, που κάποτε τον περιγελούσαμε; Εμείς οι ασεβείς τον περιπαίζαμε με σκωπτικά τραγούδια· τον νομίζαμε τρελό που ζούσε τέτοια ζωή και θεωρήσαμε ντροπή τον πρόωρο θάνατό του.
5. Πώς λοιπόν υπολογίστηκε ανάμεσα στους γιους του Θεού; Πώς βρέθηκε ανάμεσα στους αγίους;
6. Άρα λοιπόν», θα σκεφτούν, «είχαμε απομακρυνθεί από το δρόμο της αλήθειας, ποτέ η ζωή μας δε φωτίστηκε με το φως της δικαιοσύνης κι ο ήλιος της ζωής ποτέ δεν ανέτειλε πάνω μας.
7. Ακολουθήσαμε σταθερά το δρόμο της ασέβειας και της καταστροφής, περάσαμε αδιάβατες ερήμους κι αρνηθήκαμε να γνωρίσουμε το δρόμο του Κυρίου.