20. Απ’ την αρχή ως το τέλος των καιρώναυτός τα βλέπει όλα,και τίποτα δεν είν’ για κείνον αναπάντεχο.
21. Είν’ άτοπο να πει κανείς: «Τι είν’ αυτό;για ποιο λόγο εκείνο;»Επειδή όλα για κάποιο σκοπό πλάστηκαν.
22. Η ευλογία του Κυρίου σαν ποταμού ξεχείλισματη σκέπασε τη γη,και σαν κατακλυσμός την πότισε.
23. Το ίδιο και τα έθνη θα λάβουν για κληρονομιά τους την οργή του,καθώς όταν τη γη με τα πολλά νερά την άλλαξεσ’ έρημο αλμυρή.
24. Οι δρόμοι του είναι για τους ευσεβείς στρωτοί,μα για τους ασεβείς είναι γεμάτοι εμπόδια.
25. Τα καλά πράγματα γίναν απ’ την αρχήγια τους καλούς ανθρώπους,καθώς και τα κακά για τους αμαρτωλούς.
26. Για τις ανάγκες όλες της ζωής του ανθρώπουείναι στοιχειώδη το νερό, η φωτιά, το σίδερο,το αλάτι, το σιμιγδάλι, το μέλι, ή το γάλα,ο χυμός των σταφυλιών, το λάδι και τα ρούχα.
27. Όλα αυτά είναι για των δικαίων το καλό,μα για τους ασεβείς γίνονται βλαβερά.
28. Υπάρχουν άνεμοι που γίνανε για τιμωρία,και μέσα στην οργή του Θεούκαταντούν μόνιμες πληγές.Στον καιρό της καταστροφής ξεχύνουν τη σφοδρότητά τους,κι έτσι του Πλάστη τους κατασιγάζουν το θυμό.
29. Η φωτιά, το χαλάζι, η πείνα κι ο θάνατος,όλα αυτά για τιμωρία γίνανε.
30. Τα δόντια των άγριων θηρίων, οι σκορπιοί, οι οχιέςκαι το ξίφος που τους ασεβείς τους αφανίζει,