7. Να θυμάσαι τις εντολές και μην κρατάς κακία στο διπλανό σου ενάντια· τη διαθήκη να θυμάσαι του Υψίστου, κι αν κάποιος αμαρτήσει από άγνοια, παράβλεψέ το.
8. Μένε μακριά από φιλονικίες κι έτσι τις αμαρτίες θ’ αποφύγεις· ο άνθρωπος που αρπάζεται θα ξεσηκώσει τσακωμούς.
9. Ο αμαρτωλός φέρνει αναστάτωση ανάμεσα σε φίλους· κι ανάμεσα σε ανθρώπους που ζουν ειρηνικά, σπέρνει ζιζάνια.
10. Ανάλογα με των καυσίμων την ποσότητα θα διαρκεί η φωτιά, κι ανάλογος με του ανθρώπου την ισχύ θα είναι ο θυμός του· σύμφωνα με τα πλούτη του η οργή του θα φουντώνει, κι όσο η φιλονικία θα δυναμώνει, τόσο και πιο πολύ η φωτιά θ’ απλώνεται.
11. Μια φιλονικία απρόσμενη ανάβει τη φωτιά, και μια διαμάχη αλόγιστη φτάνει ως και την αιματοχυσία.
12. Τη σπίθα αν φυσάς θ’ ανάψει κι αν φτύσεις πάνω της θα σβήσει· και τα δυο βγαίνουν απ’ το στόμα σου.
13. Μακριά από τον φιλοκατήγορο και τον διπρόσωπο, γιατί αυτοί κατέστρεψαν πολλούς που ζούσαν με ειρήνη μεταξύ τους.
14. Των τρίτων οι κουβέντες πολλούς ανθρώπους τούς συγκλόνισαν, τους σκόρπισαν απ’ το ’να στο άλλο έθνος, κατέστρεψαν οχυρωμένες πόλεις κι ανέτρεψαν τα σπίτια ανθρώπων ισχυρών.
15. Των τρίτων οι κουβέντες έκαναν να διωχτούν από τα σπίτια τους ενάρετες γυναίκες, κι απ’ τους καρπούς των κόπων τους τις στέρησαν.
16. Όποιος σε τέτοια δίνει σημασία, δε θα ’βρει ανάπαυση ούτε ήσυχα θα ζήσει.
17. Το χτύπημα με το μαστίγιο προκαλεί πληγές, το χτύπημα όμως με τη γλώσσα τσακίζει κόκαλα.
18. Πολλοί σκοτώθηκαν από σπαθί κι ωστόσο είναι λιγότεροι από κείνους, που εξαιτίας της γλώσσας πέθαναν.
19. Είν’ ευτυχής εκείνος που απ’ αυτήν φυλάχτηκε, που δεν έμεινε εκτεθειμένος στο θυμό της, που δε σήκωσε το ζυγό της, και τα δεσμά της δεν τον έδεσαν.
20. Γιατί ο ζυγός της είναι σιδερένιος και τα δεσμά της από ορείχαλκο.
21. Ο θάνατος που η γλώσσα προκαλεί, είναι θάνατος φοβερός· προτιμότερος είναι απ’ αυτήν ο άδης.