1. Μη λαχταράς παιδιά πολλά και να ’ναι άχρηστα ούτε να χαίρεσαι για γιους που ’ναι ασεβείς.
2. Μη χαίρεσαι για τα παιδιά σου όταν πληθαίνουν, εάν τον Κύριο δεν σέβονται.
3. Σ’ αυτά τη διαιώνισή σου μη στηρίξεις και μη βασίζεσαι στο πλήθος τους. Γιατί καλύτερα ένα παρά χίλια· καλύτερα άτεκνος να πεθάνεις, παρά να ’χεις παιδιά ασεβή.
4. Ένας μονάχα άνθρωπος με φρόνηση αρκεί, παρά μια στρατιά ασεβών· γιατί μ’ έναν σοφό ο πληθυσμός της πολιτείας αυξαίνει, ενώ ερημώνεται με τη στρατιά των ασεβών.
5. Τέτοια πολλά έχουν δει τα μάτια μου, κι άλλα πιο καταπληκτικά έχουν τ’ αυτιά μου ακούσει.
6. Μες στων αμαρτωλών τη σύναξη η φωτιά φουντώνει και μέσα σ’ έθνος ανυπάκουο ξεσπάει η οργή.
7. Ο Κύριος δεν συγχώρησε τους γίγαντες τους παλαιούς, που στηριγμένοι στη δική τους δύναμη αποστάτησαν.
8. Δε γλίτωσε του Λωτ τους συμπολίτες, που τους σιχάθηκε για την υπερηφάνεια τους.
9. Τα έθνη δεν σπλαχνίστηκε τα ξεγραμμένα της Χαναάν, που για τις αμαρτίες τους καταστραφήκαν.
10. Το ίδιο δεν σπλαχνίστηκε τους πεζοπόρους που ήτανε χιλιάδες εξακόσιες, και τους συνένωνε η σκληροκαρδία τους.
11. Ακόμα κι ένας μόνο αν ήταν πεισματάρης, θα ’ταν απίθανο να είχε αθωωθεί. Πράγματι, η ευσπλαχνία κι η οργή στον Κύριο ανήκουν· αυτός είν’ ικανός να συγχωρεί και να σκορπάει οργή.