22. Είτε κάποιος είναι πλούσιος είτε διάσημος είτε φτωχός, μονάχα για το σεβασμό του προς τον Κύριο αξίζει να καυχιέται.
23. Σωστό δεν είναι να περιφρονείς τον φτωχό που έχει φρόνηση ούτε ταιριάζει να τιμάς έναν αμαρτωλό.
24. Ο άρχοντας, ο κυβερνήτης κι ο ισχυρός κάθε τιμή αξίζουν· κανείς τους όμως πιο σπουδαίος δεν είναι από κείνον που σέβεται τον Κύριο.
25. Άνθρωποι ελεύθεροι θα γίνουν υπηρέτες στον υπηρέτη το σοφό, κι ο άνθρωπος ο γνωστικός για κάτι τέτοιο δε θ’ αγανακτήσει.
26. Μην παρασταίνεις το σοφό, όταν είναι να κάνεις τη δουλειά σου, ούτε τον εαυτό σου να εκθειάζεις όταν περνάς καιρούς στενόχωρους.
27. Καλύτερα να εργάζεσαι κι όλα να τα ’χεις άφθονα, παρά να τριγυρνάς και να καυχιέσαι, μα να στερείσαι το ψωμί.
28. Παιδί μου, να καυχιέσαι με σεμνότητα και τον εαυτό σου να τιμάς στο μέτρο που το αξίζει.
29. Ποιος θα βρεθεί να δικαιώσει εκείνον που τον εαυτό του αδικεί; Και ποιος τιμή θα δώσει σ’ εκείνον που καταφρονιέται μόνος του;
30. Τον φτωχό τον τιμάνε για τη γνώση του, τον πλούσιο για τα πλούτη του.
31. Αυτόν που τον τιμούν μέσα στη φτώχεια του, πόσο περισσότερο θα τον τιμούν όταν πλουτίσει! Κι αυτόν που τον καταφρονούν μέσα στα πλούτη του, πόσο περισσότερο η φτώχεια όταν τον βρει!