10. Για μένα έγινε σαν αρκούδακαι σαν λιοντάρι που ενεδρεύει.
11. Μ’ έβγαλε απ’ το δρόμο μουκαι μ’ έκανε κομμάτια,με αφάνισε.
12. Το τόξο μου το τέντωσεκαι για σημάδι μ’ έβαλε στο βέλος του.
13. Τα βέλη όλα της φαρέτρας μουτα έμπηξε στα νεφρά μου.
14. Έγινα του λαού μου ο περίγελως,το αδιάκοπο, χλευαστικό τραγούδι τους.
15. Πίκρες με χόρτασε,με πότισε φαρμάκι.
16. Χαλίκια με τα δόντια μου με έκανε να φάω.Μ’ έριξε μες στη στάχτη,
17. μου πήρε την ειρήνη της ψυχής μου,τι είναι ευτυχία το λησμόνησα,
18. και είπα: «Χάθηκε η δύναμή μου,αυτή η ελπίδα που ερχόταν απ’ τον Κύριο».
19. Ν’ αναλογίζομαι τη θλίψη και την ταλαιπωρία μουείναι δηλητήριο και χολή.
20. Αδιάκοπα τα σκέφτομαι και θλίβεται η ψυχή μου.
21. Μα η ελπίδα έρχεται ετούτο όταν θυμάμαι:
22. πως του Κυρίου η ευσπλαχνία δεν εξαντλήθηκε,ούτε και τέλειωσε το έλεός του.
23. Την κάθε αυγή ξαναγεννιούνται·κι είν’ η πιστότητά του απέραντη.
24. Είπα: «Ο Κύριος για μένα είναι το παν,γι’ αυτό και θα ’χω την ελπίδα μου σ’ αυτόν».
25. Ο Κύριος είναι καλός σ’ όποιον τον εμπιστεύεται,σ’ αυτόν που τον αναζητάει.