7. »Εσύ είσαι ο Κύριος, ο Θεός,που διάλεξες τον Άβραμκι από την Ούρ, την πόλη των Χαλδαίων,τον έβγαλεςκι όνομα του ’δωσες Αβραάμ.
8. Κι όταν διαπίστωσες πως σου ήτανε πιστόςδιαθήκη σύναψες μαζί του,για να του δώσεις τη χώρα των Χαναναίων,των Χετταίων, των Αμορραίων,των Φερεζαίων, των Ιεβουσαίων και των Γεργεσαίων,για να ζήσουν οι απόγονοί του εκεί·και τήρησες τους λόγους σου,γιατ’ είσαι δίκαιος εσύ.
9. »Είδες τη θλίψη των προγόνων μας στην Αίγυπτοκι άκουσες την κραυγή τουςστη Θάλασσα την Ερυθρά.
10. Πράγματα θαυμαστά έκανες και σημείαενάντια στο Φαραώκαι σ’ όλους τους ανθρώπους του,ενάντια σ’ όλον το λαό της χώρας του·γιατ’ ήξερες εσύ πως είχαναλαζονικά στους προγόνους μας φερθεί.Έτσι έγινε το όνομά σου ξακουστόκαι τέτοιο είναι μέχρι σήμερα.
11. Εσύ τους άνοιξες τη θάλασσα μπροστά τουςκαι πέρασαν μέσ’ απ’ αυτήνσαν να ’τανε στεριά.Κι εκείνους που τους καταδίωκαντους έριξες σαν πέτραμες στα βαθιά, τα ορμητικά νερά.
12. Με στήλη νεφέλης τη μέρα τους οδηγούσεςκαι με στήλη φωτιάς τους φώτιζεςτο δρόμο μες στη νύχτα.
13. Κατέβηκες από τον ουρανό, στ’ όρος Σινάκαι μίλησες μαζί τους·τους έδωσες σωστά προστάγματακαι διδαχές αληθινές,και τέλειους νόμους κι εντολές.
14. Τους έμαθες με το Μωυσή, το δούλο σου,το άγιο σου το Σάββατοκι όλες τις άλλες εντολές,τους θεσμούς και το νόμο.
15. Ψωμί τους έδωσες από τον ουρανόγια να χορτάσουνε την πείνα τους,κι από το βράχο έβγαλες νερό να ξεδιψάσουν·τους έστειλες να πάν’ να κατακτήσουνε τη χώραπου τους είχες τάξει να τους δώσεις.
16. »Οι πρόγονοί μας όμως φέρθηκανμ’ αλαζονία και σκληρότητα·δε θέλησαν τις εντολές σου να τηρήσουν.
17. Αρνήθηκαν να υπακούσουνκαι λησμόνησαν τα θαυμαστά σου έργα,αυτά που έκανες εσύ ανάμεσά τους.Επαναστατημένοι αποφάσισανστην Αίγυπτο και στη δουλεία τους να επιστρέψουν.Εσύ ωστόσο είσαι Θεός που συγχωρείς,σπλαχνίζεσαι, δείχνεις υπομονή,είσαι γεμάτος απεριόριστη αγάπη,και δεν τους εγκατέλειψες.
18-19. Χυτό μοσχάρι κατασκεύασανγια να το προσκυνάνε,κι είπαν: “αυτός είν’ ο Θεός μαςπου απ’ την Αίγυπτο μας έβγαλε!”Τόση έδειξαν ασέβεια μεγάλη.Μα εσύ, απ’ την πολλή την ευσπλαχία σου,και τότε ακόμα,στην έρημο δεν τους εγκατέλειψες.Στήλη νεφέλης τους οδηγεί στο δρόμο τους τη μέρα,κι από κοντά τους δεν απομακρύνεται·το ίδιο και η στήλη της φωτιάς,που φώτιζε το δρόμο τους τη νύχτα.
20. Το Πνεύμα σου τους έδωσες το αγαθό,για να τους συμβουλεύει·το μάννα δεν τους στέρησες να τρώνε,στη δίψα τους τους έδωσες νερό.