κεφάλαια

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13

Παλαιά Διαθήκη

Καινή Διαθήκη

Νεεμιασ 9 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)

Ο λαός ομολογεί τα αμαρτήματά του

1. Την εικοστή τέταρτη μέρα του ίδιου μήνα, οι Ισραηλίτες άρχισαν νηστεία. Φορούσαν πένθιμα ρούχα και έριχναν χώμα στο κεφάλι τους.

2. Αυτοί είχαν χωριστεί από όλους τους μη Ιουδαίους που υπήρχαν στην περιοχή τους και είχαν συγκεντρωθεί για να εξομολογηθούν τις αμαρτίες τις δικές τους και των προγόνων τους.

3. Επί τρεις ώρες στέκονταν όρθιοι στις θέσεις τους κι άκουγαν την ανάγνωση από το βιβλίο του νόμου του Κυρίου, του Θεού τους· και για άλλες τρεις ώρες έμεναν γονατιστοί ενώπιον του Κυρίου του Θεού τους για να του ζητήσουν συγχώρηση.

4. Στο βήμα των λευιτών στάθηκαν ο Ιησούς, ο Βανί, ο Καδμιήλ, ο Σεβανίας, ο Βουννί, ο Σερεβίας, ο Βανί και ο Χενανί και ζήτησαν με δυνατή φωνή τη βοήθεια του Κυρίου, του Θεού τους.

5. Έπειτα οι λευίτες Ιησούς, Καδμιήλ, Βανί, Χασαβνίας, Σερεβίας, Ωδίας, Σεβανίας και Πεθαχίας είπαν:«Σηκωθείτε και δοξολογήστε τον Κύριο, το Θεό σας, ασταμάτητα! Ας είναι ευλογημένο το ένδοξο όνομά σου, Κύριε, αν κι οποιαδήποτε ανθρώπινη ευλογία και έπαινος είναι φτωχά για σένα!»

6. Μετά όλος ο λαός προσευχήθηκε:«Εσύ ’σαι ο μόνος Κύριος!Εσύ έκανες τον απέραντο ουρανόκι όλα τ’ αστέρια του·τη γη και ό,τι είναι πάνω της,τις θάλασσες και ό,τι βρίσκεται σ’ αυτές·κι εσύ δίνεις στα πάντα τη ζωή.Τ’ αστέρια του ουρανού εσένα προσκυνούν.

7. »Εσύ είσαι ο Κύριος, ο Θεός,που διάλεξες τον Άβραμκι από την Ούρ, την πόλη των Χαλδαίων,τον έβγαλεςκι όνομα του ’δωσες Αβραάμ.

8. Κι όταν διαπίστωσες πως σου ήτανε πιστόςδιαθήκη σύναψες μαζί του,για να του δώσεις τη χώρα των Χαναναίων,των Χετταίων, των Αμορραίων,των Φερεζαίων, των Ιεβουσαίων και των Γεργεσαίων,για να ζήσουν οι απόγονοί του εκεί·και τήρησες τους λόγους σου,γιατ’ είσαι δίκαιος εσύ.

9. »Είδες τη θλίψη των προγόνων μας στην Αίγυπτοκι άκουσες την κραυγή τουςστη Θάλασσα την Ερυθρά.

10. Πράγματα θαυμαστά έκανες και σημείαενάντια στο Φαραώκαι σ’ όλους τους ανθρώπους του,ενάντια σ’ όλον το λαό της χώρας του·γιατ’ ήξερες εσύ πως είχαναλαζονικά στους προγόνους μας φερθεί.Έτσι έγινε το όνομά σου ξακουστόκαι τέτοιο είναι μέχρι σήμερα.

11. Εσύ τους άνοιξες τη θάλασσα μπροστά τουςκαι πέρασαν μέσ’ απ’ αυτήνσαν να ’τανε στεριά.Κι εκείνους που τους καταδίωκαντους έριξες σαν πέτραμες στα βαθιά, τα ορμητικά νερά.

12. Με στήλη νεφέλης τη μέρα τους οδηγούσεςκαι με στήλη φωτιάς τους φώτιζεςτο δρόμο μες στη νύχτα.

13. Κατέβηκες από τον ουρανό, στ’ όρος Σινάκαι μίλησες μαζί τους·τους έδωσες σωστά προστάγματακαι διδαχές αληθινές,και τέλειους νόμους κι εντολές.

14. Τους έμαθες με το Μωυσή, το δούλο σου,το άγιο σου το Σάββατοκι όλες τις άλλες εντολές,τους θεσμούς και το νόμο.

15. Ψωμί τους έδωσες από τον ουρανόγια να χορτάσουνε την πείνα τους,κι από το βράχο έβγαλες νερό να ξεδιψάσουν·τους έστειλες να πάν’ να κατακτήσουνε τη χώραπου τους είχες τάξει να τους δώσεις.

16. »Οι πρόγονοί μας όμως φέρθηκανμ’ αλαζονία και σκληρότητα·δε θέλησαν τις εντολές σου να τηρήσουν.

17. Αρνήθηκαν να υπακούσουνκαι λησμόνησαν τα θαυμαστά σου έργα,αυτά που έκανες εσύ ανάμεσά τους.Επαναστατημένοι αποφάσισανστην Αίγυπτο και στη δουλεία τους να επιστρέψουν.Εσύ ωστόσο είσαι Θεός που συγχωρείς,σπλαχνίζεσαι, δείχνεις υπομονή,είσαι γεμάτος απεριόριστη αγάπη,και δεν τους εγκατέλειψες.

18-19. Χυτό μοσχάρι κατασκεύασανγια να το προσκυνάνε,κι είπαν: “αυτός είν’ ο Θεός μαςπου απ’ την Αίγυπτο μας έβγαλε!”Τόση έδειξαν ασέβεια μεγάλη.Μα εσύ, απ’ την πολλή την ευσπλαχία σου,και τότε ακόμα,στην έρημο δεν τους εγκατέλειψες.Στήλη νεφέλης τους οδηγεί στο δρόμο τους τη μέρα,κι από κοντά τους δεν απομακρύνεται·το ίδιο και η στήλη της φωτιάς,που φώτιζε το δρόμο τους τη νύχτα.

20. Το Πνεύμα σου τους έδωσες το αγαθό,για να τους συμβουλεύει·το μάννα δεν τους στέρησες να τρώνε,στη δίψα τους τους έδωσες νερό.

21. Σαράντα χρόνια μες στην έρημο τους φρόντισες·τίποτα δε στερήθηκαν·τα ρούχα τους δεν έλιωσανούτε τα πόδια τους πριστήκαν.

22. »Στην εξουσία τους παρέδωσεςβασίλεια και λαούς,χώρες που συνορεύανε με τη δική τους.Κυρίεψαν τη χώρα του Σιχόν, βασιλιά της Εσεβών,και τη χώρα του Ωγ, βασιλιά της Βασάν.

23. Τους έδωσες παιδιά πολλάσαν τ’ άστρα του ουρανούκαι τα οδήγησες στη Χαναάν,που ’χες προστάξει τους πατεράδες τουςνα πάνε να την κατακτήσουν.

24. Οι γιοι τους μπήκαν και την πήρανε δική τους.Της χώρας τους κατοίκους, τους Χαναναίους,τους υποχρέωσες σ’ αυτούς να υποταχθούνκαι τους παρέδωσες στην εξουσία τουςτους βασιλιάδες τους και τους λαούς της χώρας,για να τους μεταχειριστούνε όπωςήθελαν.

25. Κατέλαβαν οχυρωμένες πόλεις,εδάφη εύφορα.Σπίτια αποκτήσανε γεμάτα πλούτη,με έτοιμα πηγάδια ανοιγμένα,αμπέλια και λιοστάσια κι άφθονα δέντρα καρποφόρα.Φάγανε και χορτάσανε,παχύνανε και ζήσαν’ πλουσιοπάροχααπ’ την πολλή σου καλοσύνη.

26. »Και μ’ όλα αυτά απείθησανκαι σήκωσαν παντιέρα εναντίον σου!Αγνόησαν το νόμο σου και τους προφήτες σου,που τους συμβούλευαν να επιστρέψουνε σ’ εσένα.»Αυτοί τους σκότωσαν.Τέτοια σού έδειξαν μεγάλη ασέβεια!

27. Τότε στην εξουσία των εχθρών τους τους παρέδωσες,κι αυτοί τους καταδυναστέψανε.Στον καιρό της θλίψης τουςσ’ εσένα κράξαν’ για βοήθειακι εσύ τους άκουσες εκεί στον ουρανό.Κι απ’ τη μεγάλη σου ευσπλαχνία ελευθερωτές τούς έστειλες,που τους γλιτώσαν απ’ την εξουσία των εχθρών τους.

28. Αλλά μόλις ησύχασαν από την καταπίεση,έπραξαν πάλι ό,τι σε δυσαρεστεί.Τότε τους εγκατέλειψες στην εξουσία των εχθρών τους,κι εκείνοι τους υπέταξαν.Και όταν πάλι φώναξαν σ’ εσένα για βοήθεια,εσύ τους άκουσες από τον ουρανόκαι με το έλεός σου πολλές φορές τους ελευθέρωσες.

29. Τους παρακίνησες στο νόμο σουν’ αρχίσουν πάλι να υπακούν.»Αυτοί όμως αλαζονεύτηκαν.Δεν άκουσαν τις εντολές σου και παραβήκαν τα προστάγματά σου,που ωστόσο δίνουνε ζωή σ’ αυτόν που τα εκτελεί.Αδιαφόρησαν·πάντα ισχυρογνώμονες αρνήθηκαν να σε υπακούσουν.

30. Εσύ για πολλά χρόνια τους ανέχθηκεςκαι τους συμβούλεψες με τους προφήτες σου,που τους μιλούσε το δικό σου Πνεύμα.Και πάλι όμως αυτοί δεν άκουσαν·γι’ αυτό και τους παρέδωσες στην εξουσία ξένων λαών.

31. Μα απ’ τη μεγάλη σου αγάπηδεν άφησες τελείως να αφανιστούνκαι δεν τους εγκατέλειψες·γιατί είσαι σπλαχνικός Θεός,γεμάτος καλοσύνη.

32. »Και τώρα, Θεέ μας, Θεέ μεγάλε,Θεέ ισχυρέ και φοβερέ,εσύ που αξιόπιστα τηρείς τη διαθήκη σουκαι εκδηλώνεις την αγάπη σου,μην παραβλέψεις σαν ασήμαντεςόλες εκείνες τις ταλαιπωρίεςπου βρήκανε εμάς, τους βασιλιάδες μας,τους άρχοντές μας, τους ιερείς μας,τους προφήτες μας, τους προγόνους μας,όλο το λαό σου,από την εποχή που μας καταπίεζαν οι βασιλιάδες της Ασσυρίαςμέχρι και σήμερα.

33. Με όλα, βέβαια, αυτά που μας βρήκανε,εσύ δίκαια μας τιμώρησες·αποδείχτηκες αξιόπιστος,ενώ εμείς αμαρτήσαμε.

34. Οι βασιλιάδες μας, οι άρχοντές μας,οι ιερείς μας και οι πρόγονοί μαςδεν τήρησαν το νόμο σου,κι αδιαφορήσαν για τις εντολές σουκαι για τις νουθεσίες σου.

35. Ακόμα κι όταν έγιναν βασίλειο,παρ’ όλη τη μεγάλη καλοσύνη που τους έδειξες,και την ευρύχωρη κι εύφορη χώρα που τους παραχώρησες,αυτοί δεν σε λατρέψανεούτε παράτησαν τα έργα τους τα φαύλα.

36. Έτσι σήμερα εμείς είμαστε δούλοι·δούλοι μέσα στην ίδια τούτη χώρα,που είχες δώσει στους προγόνους μαςγια ν’ απολαύσουν τους καρπούς και τ’ αγαθά της.

37. Τώρα η άφθονη παραγωγή της πάει στους βασιλιάδες,που σ’ αυτούς μας υπέταξες εσύ,γιατί αμαρτήσαμε.Αυτοί εξουσιάζουνε κι εμάς τους ίδιουςτο ίδιο με τα κτήνη μαςκατά πώς αυτοί θέλουν.Και σε βαθιά βρισκόμαστε απόγνωση».