31. Μα απ’ τη μεγάλη σου αγάπηδεν άφησες τελείως να αφανιστούνκαι δεν τους εγκατέλειψες·γιατί είσαι σπλαχνικός Θεός,γεμάτος καλοσύνη.
32. »Και τώρα, Θεέ μας, Θεέ μεγάλε,Θεέ ισχυρέ και φοβερέ,εσύ που αξιόπιστα τηρείς τη διαθήκη σουκαι εκδηλώνεις την αγάπη σου,μην παραβλέψεις σαν ασήμαντεςόλες εκείνες τις ταλαιπωρίεςπου βρήκανε εμάς, τους βασιλιάδες μας,τους άρχοντές μας, τους ιερείς μας,τους προφήτες μας, τους προγόνους μας,όλο το λαό σου,από την εποχή που μας καταπίεζαν οι βασιλιάδες της Ασσυρίαςμέχρι και σήμερα.
33. Με όλα, βέβαια, αυτά που μας βρήκανε,εσύ δίκαια μας τιμώρησες·αποδείχτηκες αξιόπιστος,ενώ εμείς αμαρτήσαμε.
34. Οι βασιλιάδες μας, οι άρχοντές μας,οι ιερείς μας και οι πρόγονοί μαςδεν τήρησαν το νόμο σου,κι αδιαφορήσαν για τις εντολές σουκαι για τις νουθεσίες σου.
35. Ακόμα κι όταν έγιναν βασίλειο,παρ’ όλη τη μεγάλη καλοσύνη που τους έδειξες,και την ευρύχωρη κι εύφορη χώρα που τους παραχώρησες,αυτοί δεν σε λατρέψανεούτε παράτησαν τα έργα τους τα φαύλα.
36. Έτσι σήμερα εμείς είμαστε δούλοι·δούλοι μέσα στην ίδια τούτη χώρα,που είχες δώσει στους προγόνους μαςγια ν’ απολαύσουν τους καρπούς και τ’ αγαθά της.
37. Τώρα η άφθονη παραγωγή της πάει στους βασιλιάδες,που σ’ αυτούς μας υπέταξες εσύ,γιατί αμαρτήσαμε.Αυτοί εξουσιάζουνε κι εμάς τους ίδιουςτο ίδιο με τα κτήνη μαςκατά πώς αυτοί θέλουν.Και σε βαθιά βρισκόμαστε απόγνωση».