27. Τότε στην εξουσία των εχθρών τους τους παρέδωσες,κι αυτοί τους καταδυναστέψανε.Στον καιρό της θλίψης τουςσ’ εσένα κράξαν’ για βοήθειακι εσύ τους άκουσες εκεί στον ουρανό.Κι απ’ τη μεγάλη σου ευσπλαχνία ελευθερωτές τούς έστειλες,που τους γλιτώσαν απ’ την εξουσία των εχθρών τους.
28. Αλλά μόλις ησύχασαν από την καταπίεση,έπραξαν πάλι ό,τι σε δυσαρεστεί.Τότε τους εγκατέλειψες στην εξουσία των εχθρών τους,κι εκείνοι τους υπέταξαν.Και όταν πάλι φώναξαν σ’ εσένα για βοήθεια,εσύ τους άκουσες από τον ουρανόκαι με το έλεός σου πολλές φορές τους ελευθέρωσες.
29. Τους παρακίνησες στο νόμο σουν’ αρχίσουν πάλι να υπακούν.»Αυτοί όμως αλαζονεύτηκαν.Δεν άκουσαν τις εντολές σου και παραβήκαν τα προστάγματά σου,που ωστόσο δίνουνε ζωή σ’ αυτόν που τα εκτελεί.Αδιαφόρησαν·πάντα ισχυρογνώμονες αρνήθηκαν να σε υπακούσουν.
30. Εσύ για πολλά χρόνια τους ανέχθηκεςκαι τους συμβούλεψες με τους προφήτες σου,που τους μιλούσε το δικό σου Πνεύμα.Και πάλι όμως αυτοί δεν άκουσαν·γι’ αυτό και τους παρέδωσες στην εξουσία ξένων λαών.
31. Μα απ’ τη μεγάλη σου αγάπηδεν άφησες τελείως να αφανιστούνκαι δεν τους εγκατέλειψες·γιατί είσαι σπλαχνικός Θεός,γεμάτος καλοσύνη.
32. »Και τώρα, Θεέ μας, Θεέ μεγάλε,Θεέ ισχυρέ και φοβερέ,εσύ που αξιόπιστα τηρείς τη διαθήκη σουκαι εκδηλώνεις την αγάπη σου,μην παραβλέψεις σαν ασήμαντεςόλες εκείνες τις ταλαιπωρίεςπου βρήκανε εμάς, τους βασιλιάδες μας,τους άρχοντές μας, τους ιερείς μας,τους προφήτες μας, τους προγόνους μας,όλο το λαό σου,από την εποχή που μας καταπίεζαν οι βασιλιάδες της Ασσυρίαςμέχρι και σήμερα.
33. Με όλα, βέβαια, αυτά που μας βρήκανε,εσύ δίκαια μας τιμώρησες·αποδείχτηκες αξιόπιστος,ενώ εμείς αμαρτήσαμε.