12. Μα, τη σοφία πού μπορεί κανένας να τη βρει;και πού να βρίσκεται η πηγή της φρόνησης;
13. Ο άνθρωπος δεν ξέρει την αξία της·δε βρίσκεται στων ζωντανών τη χώρα.
14. Λέει ο απύθμενος ωκεανός:«Δεν την έχω εγώ».Κι η θάλασσα κι εκείνη λέει:«Δε βρίσκεται σ’ εμένα».
15. Δε γίνεται ν’ αγοραστείμε καθαρό χρυσάφιούτε και με καντάρια ασήμι να αποκτηθεί.
16. Δεν μπορεί σε αξία να συγκριθείμε το χρυσάφι της Οφείρ,ούτε με τον πολύτιμο τον όνυχα και το ζαφείρι.
17. Ούτε χρυσάφι ούτε γυαλίμπορεί σε αξία να τη φτάσει·με χρυσαφένιο τάσιδεν μπορεί ν’ ανταλλαχθεί.
18. Κοράλλια, αν πεις, και κρύσταλλαδε λογαριάζονται.Πιότερο αξίζει η σοφία, παρά πολύτιμα μαργαριτάρια.
19. Δε φτάνει την αξία της το αιθιοπικό τοπάζικαι με το καθαρό χρυσάφι δε συγκρίνεται.
20. Λοιπόν, από πού έρχεται η σοφία;πού βρίσκεται η φρόνηση;
21. Κρύβεται απ’ τα βλέμματα όλων των ζωντανών,ακόμα κι από τ’ ουρανού τα πετεινά ξεφεύγει.
22. Ο θάνατος κι ο άδης λένε:«Μονάχα η φήμη της στ’ αυτιά μαςέχει φτάσει».
23. Μόνο ο Θεός το δρόμο της γνωρίζεικαι ξέρει αυτός πού η σοφία βρίσκεται.
24. Γιατί εκείνος βλέπει ως και τα πέρατα της γηςκι όλα κάτω απ’ τον ουρανότα διακρίνει.
25. Όταν έδινε αυτός στον άνεμο το βάρος τουκαι των νερών καθόριζε τον όγκο,
26. όταν τους νόμους όριζε για τη βροχήκαι για τον κεραυνό χάραζε δρόμο,
27. τότε είδε τη σοφία και την αξιολόγησε,την αναγνώρισε για θησαυρόκαι να μείνει τη δέχτηκε μαζί του.