14. Πληγές μού προξενείτη μια πάνω στην άλλη,σαν τον πολεμιστή όπου στα τείχη ορμάρωγμές ν’ ανοίξει.
15. Τα ρούχα μου τα πένθιμαέγιναν με το δέρμα μου ένα,και κείτομαι εξουθενωμένος πάνω στο χώμα.
16. Το πρόσωπό μου φλόγωσε απ’ το κλάμα μου,μαύρες σκιέςτα μάτια μου κυκλώνουν.
17. Κι ωστόσο βία δεν έπραξακαι καθαρή ήταν πάντα η προσευχή μου.
18. Ω γη, μην το σκεπάσεις το αίμα μου,ας μην κρυφτεί κι έτσι πνιγεί η φωνή του.
19. Πρέπει να υπάρχει κάποιος στον ουρανόώστε το δίκιο μου να υποστηρίξει.
20. Οι φίλοι μου μ’ εμπαίζουν,κι εγώ με δάκρυα στρέφομαι προς το Θεό.
21. Πρέπει ο Θεός ο Φίλος μουτο δίκιο μου να μου το αποδώσεικαι ν’ αντικρούσει εκείνον,τον Εχθρό Θεό.
22. Μα σύντομα, γιατί η αρίθμησητων χρόνων μου τελειώνεικαι θα ’μπω πια στο δρόμοπου δεν έχει γυρισμό.