1. Ο Ιώβ αποκρίθηκε:
2. Λόγια καθώς αυτά, έχω πολλές φορές ακούσει·είσαστε όλοι θλιβεροί παρηγορητές!Μου λέτε:
3. «Πότε τ’ αερολογήματά σου θα τελειώσουνκαι ποια η ανάγκη πάντα ν’ απαντάς;»
4. Κι εγώ θα ’ξερα να μιλώ καθώς εσείς μιλάτε,αν ήμουνα στη θέση σαςκαι στη δική μου εσείς.Κι εγώ θα ’ξερα να σας κατακλύζωστα κύματα των λόγων μουκαι να κουνάω σαν σοφός την κεφαλή μου.
5. Θα ’ξερα να σας εμψυχώνω με τα λόγια μουνα σας παρηγορώμ’ άδειες κουβέντες.
6. Ούτε μιλώντας αλαφρώνει ο πόνος μουούτε σιωπώντας λιγοστεύει.
7. Ο Θεός πέτυχε το στόχο του:μου στέρησε όλους τους δικούς μου.
8. Το πρόσωπό μου το ρυτιδωμένοκαι το ισχνό κι αποσκελετωμένο σώμα μουμοιάζουν να μαρτυρούν την ενοχή μου.
9. Τα βλέμματά του εξακοντίζει εναντίον μου,τρίζει τα δόντια τουθυμό γεμάτος·ένα προς ένα μου αποσπάει τα μέλη μου.
10. Οι αντίπαλοί μου με περιγελούν,προσβλητικά χτυπούν το πρόσωπό μου,συνάζονται κι ορμούνε καταπάνω μου.
11. Ο Κύριος στους ανόμους με παρέδωσεμ’ έριξε μες στων ασεβών τα χέρια.
12. Ήσυχος ζούσα κι αυτός με συγκλόνισε,μ’ άδραξε από τον τράχηλο,με σύντριψεκαι μ’ έστησε για στόχο του.
13. Τα βέλη του ολούθε με κυκλώνουν,τρυπάει τα νεφρά μου ανελέητακαι η χολή μου χύνεται στη γη.
14. Πληγές μού προξενείτη μια πάνω στην άλλη,σαν τον πολεμιστή όπου στα τείχη ορμάρωγμές ν’ ανοίξει.
15. Τα ρούχα μου τα πένθιμαέγιναν με το δέρμα μου ένα,και κείτομαι εξουθενωμένος πάνω στο χώμα.
16. Το πρόσωπό μου φλόγωσε απ’ το κλάμα μου,μαύρες σκιέςτα μάτια μου κυκλώνουν.
17. Κι ωστόσο βία δεν έπραξακαι καθαρή ήταν πάντα η προσευχή μου.
18. Ω γη, μην το σκεπάσεις το αίμα μου,ας μην κρυφτεί κι έτσι πνιγεί η φωνή του.
19. Πρέπει να υπάρχει κάποιος στον ουρανόώστε το δίκιο μου να υποστηρίξει.
20. Οι φίλοι μου μ’ εμπαίζουν,κι εγώ με δάκρυα στρέφομαι προς το Θεό.
21. Πρέπει ο Θεός ο Φίλος μουτο δίκιο μου να μου το αποδώσεικαι ν’ αντικρούσει εκείνον,τον Εχθρό Θεό.
22. Μα σύντομα, γιατί η αρίθμησητων χρόνων μου τελειώνεικαι θα ’μπω πια στο δρόμοπου δεν έχει γυρισμό.