Παλαιά Διαθήκη

Καινή Διαθήκη

Γ΄ Μακκαβαιων 2:2-18 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)

2. «Κύριε, Κύριε, βασιλιά του ουρανού και κυρίαρχε όλης της κτίσεως, πανάγιε, μόνε κυρίαρχε, παντοδύναμε, πρόσεξέ μας που βασανιζόμαστε από έναν ασεβή και βέβηλο άνθρωπο, ο οποίος περηφανεύτηκε με αυθάδεια για τη δύναμή του.

3. »Εσύ δημιούργησες και κυβερνάς τα πάντα, είσαι δίκαιος και τιμωρείς αυτούς που ενεργούν με ασέβεια και υπερηφάνεια.

4. Εσύ κατέστρεψες με κατακλυσμό αυτούς που διέπρατταν αδικίες στα παλιά τα χρόνια, ανάμεσα στους οποίους ήταν οι γίγαντες, που συμπεριφέρονταν με αυθάδεια, στηριγμένοι στη δύναμή τους.

5. Εσύ κατέκαψες με φωτιά και θειάφι τους κατοίκους των Σοδόμων και τους έκανες παράδειγμα για τους μεταγενέστερους, γιατί συμπεριφέρονταν με ασέβεια και είχαν γίνει διαβόητοι για τη διαφθορά τους.

6. Εσύ τιμώρησες με πολλούς και διάφορους τρόπους τον υπερήφανο Φαραώ, που είχε υποδουλώσει τον άγιο λαό σου τον Ισραήλ, και με όλες αυτές τις τιμωρίες τού έδειξες τη μεγάλη δύναμή σου.

7. Αυτόν που καταδίωξε το λαό σου με πολεμικές άμαξες και πολυάριθμο στρατό, τον βούλιαξες στα βάθη της θάλασσας· εκείνους όμως που είχαν εμπιστοσύνη σ’ εσένα, τον κυρίαρχο όλης της κτίσεως, τους πέρασες με ασφάλεια απ’ αυτήν.

8. Ο λαός σου είδε τα έργα σου και δοξολόγησαν εσένα τον παντοδύναμο.

9. »Εσύ, βασιλιά μας, όταν δημιούργησες την απέραντη και απροσμέτρητη γη, εξέλεξες την πόλη αυτή και ξεχώρισες τούτον εδώ τον τόπο για να λατρεύεται το όνομά σου, εσύ που δεν έχεις ανάγκη από τίποτε. Αυτόν τον ναό, όταν τον ολοκλήρωσες, τον τίμησες με τη μεγαλόπρεπη παρουσία σου, για να δοξάζεται το μεγάλο και τιμημένο όνομά σου.

10. Επειδή, λοιπόν, αγαπάς τον ισραηλιτικό λαό, υποσχέθηκες ότι αν τυχόν απομακρυνθούμε από σένα και μας βρουν στενοχώριες και έρθουμε στον τόπο αυτό και προσευχηθούμε, θα ακούσεις την προσευχή μας.

11. Πράγματι, είσαι αξιόπιστος κι αληθινός.

12. Πολλές φορές όταν καταπιέστηκαν οι πρόγονοί μας τους βοήθησες στις θλίψεις τους και τους γλίτωσες από μεγάλους κινδύνους.

13. Και τώρα, άγιε βασιλιά, ταλαιπωρούμαστε από τις πολλές και μεγάλες αμαρτίες μας· έχουμε υποταχθεί στους εχθρούς μας κι έχουμε παραλύσει από την αδυναμία.

14. »Στην κατάπτωσή μας όμως αυτή, ετούτος ο βέβηλος και ασεβής βασιλιάς προσπαθεί να εξευτελίσει αυτόν τον άγιο τόπο, που είναι αφιερωμένος στο ένδοξο όνομά σου εδώ κάτω στη γη·

15. γιατί η κατοικία σου, που είναι ο υπέρτατος ουρανός, είναι απλησίαστη στους ανθρώπους.

16. Επειδή, όμως, ευδόκησες η ένδοξη παρουσία σου να κατοικεί μαζί με τον ισραηλιτικό λαό, γι’ αυτό έχεις αγιάσει τον τόπο αυτό.

17. Μην τιμωρήσεις, λοιπόν, εμάς με την βέβηλη πράξη εκείνων και μην κατακρίνεις εμάς, που αυτοί μολύνουν το ναό, για να μην υπερηφανευθούν οι παράνομοι πάνω στο θυμό τους ούτε να χαρούν, λέγοντας με την αυθάδικη γλώσσα τους:

18. “εμείς καταπατήσαμε τον άγιο ναό, όπως καταπατήσαμε και τους ειδωλολατρικούς ναούς”.

Διαβάστε πλήρες κεφάλαιο Γ΄ Μακκαβαιων 2