16. Τότε οι πυθμένες φάνηκαν της θάλασσας,και ξεσκεπάστηκαν της οικουμένης τα θεμέλιααπό την απειλή σου, Κύριε,κι από την οργισμένη αναπνοή σου.
17. Άπλωσε από ψηλά το χέρι του και μ’ έπιασε,με τράβηξε απ’ την πλημμύρα των νερών.
18. Από τους δυνατούς εχθρούς μου μ’ ελευθέρωσε,από τους αντιπάλους μου, που ήταν από μένα πιο ισχυροί.
19. Της συμφοράς μου την ημέρα μ’ αιφνιδίασαν,αλλά ο Κύριος στάθηκε το στήριγμά μου.
20. Σε τόπο μ’ έβγαλε ανοιχτό, με γλίτωσε,γιατί με αποδέχεται με καλοσύνη.
21. Ο Κύριος με αντάμειψε, γιατί του στάθηκα πιστός·μου ανταπόδωσε ό,τι ταιριάζει στην αθωότητά μου.
22. Γιατί ακολούθησα τους δρόμους που μου όρισε ο Κύριοςκαι στο Θεό μου δεν ασέβησα.
23. Για οδηγό μου είχα όλα του τα προστάγματακαι δεν απομακρύνθηκα απ’ τους νόμους του.
24. Απέναντί του στάθηκα άψογοςκαι φυλαγόμουν να μην ανομήσω.
25. Ο Κύριος με αντάμειψεγιατί του στάθηκα πιστόςκαι για την αθωότητά μου, που την ξέρει.
26. Με τον πιστό, Κύριε, είσαι πιστός,τέλειος είσαι με τον τέλειο,
27. με τον καθάριο καθαρός·μα φέρεσαι εχθρικά στον διεστραμμένο.
28. Σώζεις εσύ όλους τους ταπεινωμένουςαλλά μ’ ένα σου βλέμμα τον περήφανο τον ταπεινώνεις.
29. Γιατί εσύ ’σαι, Κύριε, το λυχνάρι μου,εσύ που το σκοτάδι μου φωτίζεις.
30. Μαζί μ’ εσένα ορμώ σ’ εχθρικό στράτευμα,με το Θεό μου διασκελίζω τείχος.
31. Τέλειες είναι του Θεού οι ενέργειεςο λόγος του Κυρίου είν’ αξιόπιστος·ασπίδα εκείνος γίνεται σ’ όλους που καταφεύγουνε σ’ αυτόν.
32. Γιατί ποιος άλλος είναι Θεός, αν όχι ο Κύριος;Ποιος είναι βράχος, αν δεν είναι ο Θεός μας;
33. Ο Θεός με προστατεύει σαν οχύρωμα,κάνει να πετυχαίνει ό,τι επιχειρώ.
34. Κάνει τα πόδια μου σαν ελαφίνας γρήγορακαι με κρατάει όρθιοστα υψώματα.
35. Γυμνάζει για τον πόλεμο τα χέρια μουγια να τεντώνουν άτρεμα τα μπράτσα μουτο τόξο τ’ ορειχάλκινο.