1. Όταν ο Κύριος απάλλαξε το Δαβίδ απ’ όλους τους εχθρούς του και από το Σαούλ, ο Δαβίδ του απηύθυνε τον παρακάτω ύμνο:
2. Εσύ είσαι, Κύριε, το καταφύγιό μου,το φρούριό μουκι ο ελευθερωτής μου.
3. Θεέ μου εσύ είσ’ ο βράχος μου,όπου και καταφεύγω·η ασπίδα μου κι η δύναμη που με λυτρώνει·είσαι ο ψηλός ο πύργος μου,το καταφύγιό μου.Είσ’ ο σωτήρας, που με σώζει από την αδικία.
4. Στον Κύριο ανήκει κάθε ύμνος.Αυτόν καλώ να με βοηθήσεικι απ’ τους εχθρούς μου σώζομαι.
5. Κύματα με περικύκλωσαν θανάτου,ποταμοί ολέθρου με κατατρόμαξαν.
6. Με ζώσαν τα δεσμά του άδηκι ο θάνατος μου ’στησε τις παγίδες του.
7. Φώναξα μες στη θλίψη μου στον Κύριο,απ’ το Θεό μου ζήτησα βοήθεια.Άκουσε τη φωνή μου απ’ το ναό τουκι η έκκλησή μου προς εκείνον για βοήθειαέγινε δεκτή.
8. Τότε η γη σαλεύτηκε και άρχισε να τρέμει.Ταράχτηκαν τα ουρανοθέμελακαι σείστηκαν, γιατ’ ήταν οργισμένος.
9. Βγήκε καπνός απ’ τους μυκτήρες τουκι από το στόμα του μια καταλυτική φωτιάέβγαινε, ανάμικτη με κάρβουνα αναμμένα.
10. Χαμήλωσε τα ουράνια και κατέβηκε,κάτω απ’ τα πόδια του το σύννεφο του γνόφου.
11. Ανέβηκε στα χερουβίμ και πέταξε,με τα φτερά εμφανίστηκε του ανέμου.
12. Με το σκοτάδι μια σκηνή τριγύρω του έφτιαξεμε τα πυκνά τα σύννεφα, τα σκοτεινά νερά.
13. Από τη λάμψη, που μπροστά του προχωρούσεπετιούνταν πυρωμένα κάρβουνα.
14. Από τον ουρανό βρόντηξε ο Κύριοςκαι τη φωνή του ο Ύψιστος άφησε ν’ ακουστεί.
15. Τα βέλη του ξαπόστειλεκαι τους εχθρούς του σκόρπισε,πλήθος τις αστραπές του έστειλεκαι τους κατατρόμαξε.
16. Τότε οι πυθμένες φάνηκαν της θάλασσας,και ξεσκεπάστηκαν της οικουμένης τα θεμέλιααπό την απειλή σου, Κύριε,κι από την οργισμένη αναπνοή σου.
17. Άπλωσε από ψηλά το χέρι του και μ’ έπιασε,με τράβηξε απ’ την πλημμύρα των νερών.
18. Από τους δυνατούς εχθρούς μου μ’ ελευθέρωσε,από τους αντιπάλους μου, που ήταν από μένα πιο ισχυροί.
19. Της συμφοράς μου την ημέρα μ’ αιφνιδίασαν,αλλά ο Κύριος στάθηκε το στήριγμά μου.
20. Σε τόπο μ’ έβγαλε ανοιχτό, με γλίτωσε,γιατί με αποδέχεται με καλοσύνη.
21. Ο Κύριος με αντάμειψε, γιατί του στάθηκα πιστός·μου ανταπόδωσε ό,τι ταιριάζει στην αθωότητά μου.
22. Γιατί ακολούθησα τους δρόμους που μου όρισε ο Κύριοςκαι στο Θεό μου δεν ασέβησα.
23. Για οδηγό μου είχα όλα του τα προστάγματακαι δεν απομακρύνθηκα απ’ τους νόμους του.
24. Απέναντί του στάθηκα άψογοςκαι φυλαγόμουν να μην ανομήσω.
25. Ο Κύριος με αντάμειψεγιατί του στάθηκα πιστόςκαι για την αθωότητά μου, που την ξέρει.
26. Με τον πιστό, Κύριε, είσαι πιστός,τέλειος είσαι με τον τέλειο,
27. με τον καθάριο καθαρός·μα φέρεσαι εχθρικά στον διεστραμμένο.
28. Σώζεις εσύ όλους τους ταπεινωμένουςαλλά μ’ ένα σου βλέμμα τον περήφανο τον ταπεινώνεις.
29. Γιατί εσύ ’σαι, Κύριε, το λυχνάρι μου,εσύ που το σκοτάδι μου φωτίζεις.
30. Μαζί μ’ εσένα ορμώ σ’ εχθρικό στράτευμα,με το Θεό μου διασκελίζω τείχος.
31. Τέλειες είναι του Θεού οι ενέργειεςο λόγος του Κυρίου είν’ αξιόπιστος·ασπίδα εκείνος γίνεται σ’ όλους που καταφεύγουνε σ’ αυτόν.
32. Γιατί ποιος άλλος είναι Θεός, αν όχι ο Κύριος;Ποιος είναι βράχος, αν δεν είναι ο Θεός μας;
33. Ο Θεός με προστατεύει σαν οχύρωμα,κάνει να πετυχαίνει ό,τι επιχειρώ.
34. Κάνει τα πόδια μου σαν ελαφίνας γρήγορακαι με κρατάει όρθιοστα υψώματα.
35. Γυμνάζει για τον πόλεμο τα χέρια μουγια να τεντώνουν άτρεμα τα μπράτσα μουτο τόξο τ’ ορειχάλκινο.
36. Μου ’δωσες την ασπίδα που μ’ αυτήν με σώζεις,Στην προσευχή μου η απάντησή σουμε κάνει δυνατό.
37. Εσύ ανοίγεις δρόμο μπρος στα βήματά μουκαι σταθερά τα πόδια μου πατούν.
38. Παίρνω κυνήγι τους εχθρούς μου και τους αφανίζω,και δε γυρίζω πίσω πριν να τους εξοντώσω εντελώς.
39. Τους εξοντώνω, τους συντρίβω·δε θα μπορέσουν πια να σηκωθούν,κείτονται καταγής κάτω απ’ τα πόδια μου.
40. Με ζώνεις για τον πόλεμο με δύναμη,και κάνεις να λυγίζουν κάτωθέ μουόσοι ξεσηκωθήκαν εναντίον μου.
41. Σε φυγή τρέπεις τους εχθρούς μου από μπρος μουκι εξολοθρεύω αυτούς που με μισούν.
42. Κοιτάζουν για βοήθεια γύρω τους,αλλά δεν είν’ κανείς για να τους σώσει·στον Κύριο φωνάζουν,μα δεν τους αποκρίνεται.
43. Σκόνη τους κάνω καθώς της γης το χώμα,σαν να ’ναι λάσπη μες στο δρόμο τούς συνθλίβω,τους ποδοπατώ.
44. Μ’ έσωσες από τη φιλονικία του λαού μου,μ’ έκανες αρχηγό εθνών·λαοί που δεν τους γνώριζα,έγιναν τώρα υποτελείς μου.
45. Έρχονται ξένοι και με κολακεύουν·στον πρώτο λόγο μου δείχνονται υπάκουοι.
46. Οι ξένοι καταρρέουνκαι βγαίνουν απ’ τα οχυρά τους τρέμοντας.
47. Ο Κύριος ζει!Ο βράχος μου, ας είναι ευλογημένοςκαι δοξασμένος ο Θεός,ο βράχος μου και λυτρωτής μου!
48. Είν’ ο Θεός, που παίρνει εκδίκηση για χάρη μου,που υποτάσσει κατωθέ μου τους λαούς,
49. και που με σώζει από τους εχθρούς μου.Κύριε, με υψώνεις πάνω απ’ τους αντιπάλους μου,μ’ ελευθερώνεις απ’ τους βίαιους ανθρώπους.
50. Γι’ αυτό μέσα στα έθνη θα σε δοξάζω, Κύριεκι ύμνους θα ψάλλω στ’ όνομά σου.
51. Μεγάλες νίκες δίνει στο βασιλιά του ο Κύριος·και δείχνει αγάπη για τον εκλεκτό του,για το Δαβίδ και για τους απογόνους του αιώνια.