4. Η λάμψη του είναι σαν το φως του ήλιου,ακτίνες λαμπερές σκορπιούνται από το χέρι του,όπου κρυμμένη είν’ η δύναμή του.
5. Μπροστά του προχωρεί αρρώστια,πανούκλα ακολουθεί τα βήματά του.
6. Πατάει το πόδι του στη γη κι αυτή τραντάζεται,ρίχνει στα έθνη τη ματιά τουκαι σκιρτούν.Πανάρχαια βουνά ταρακουνιούνται,αιώνιοι λόφοι υποχωρούν,που από παλιά πάνω απ’ αυτούς περνούσε.
7. Της Κουσάν βλέπω τις σκηνέςνα χαμηλώνουν από φόβο·και τρέμουν τα σκηνώματα της Μαδιάμ.
8. Κύριε, ενάντια σε ποιον στρέφεται ο θυμός σου;Μήπως ενάντια στους ποταμούς ή στη βαθιά τη θάλασσα,ώστε ν’ ανεβαίνεις πάνω στ’ άλογά σου,στις άμαξές σου που στη νίκη σε οδηγούν;
9. Βγάλε το τόξο σου,βάλε τα βέλη στη χορδή. (Διάψαλμα)Σχίζεις τη γη κι αναπηδούν ποτάμια.
10. Σε βλέπουν τα βουνά και τρέμουνε,κατακλυσμός νερών ποτίζουνε τη γη·η άβυσσος κάτω απ’ τη γη μουγκρίζειτα κύματά της ανεβαίνουνε ψηλά.
11. Ο ήλιος και το φεγγάρι σταθμεύουνστην κατοικία τους.Κρύβονται μπρος στα φωτεινά σου βέλη που σφυρίζουν,μπροστά στις εκτυφλωτικές της λόγχης σου αστραπές.