3. Ο Θεός έρχεται από τη Θαιμάν,ο Άγιος Θεός από το όρος Φαράν. (Διάψαλμα)Η λαμπρότητά του φωτίζει τους ουρανούςκαι η δόξα του γεμίζει τη γη.
4. Η λάμψη του είναι σαν το φως του ήλιου,ακτίνες λαμπερές σκορπιούνται από το χέρι του,όπου κρυμμένη είν’ η δύναμή του.
5. Μπροστά του προχωρεί αρρώστια,πανούκλα ακολουθεί τα βήματά του.
6. Πατάει το πόδι του στη γη κι αυτή τραντάζεται,ρίχνει στα έθνη τη ματιά τουκαι σκιρτούν.Πανάρχαια βουνά ταρακουνιούνται,αιώνιοι λόφοι υποχωρούν,που από παλιά πάνω απ’ αυτούς περνούσε.
7. Της Κουσάν βλέπω τις σκηνέςνα χαμηλώνουν από φόβο·και τρέμουν τα σκηνώματα της Μαδιάμ.
8. Κύριε, ενάντια σε ποιον στρέφεται ο θυμός σου;Μήπως ενάντια στους ποταμούς ή στη βαθιά τη θάλασσα,ώστε ν’ ανεβαίνεις πάνω στ’ άλογά σου,στις άμαξές σου που στη νίκη σε οδηγούν;
9. Βγάλε το τόξο σου,βάλε τα βέλη στη χορδή. (Διάψαλμα)Σχίζεις τη γη κι αναπηδούν ποτάμια.
10. Σε βλέπουν τα βουνά και τρέμουνε,κατακλυσμός νερών ποτίζουνε τη γη·η άβυσσος κάτω απ’ τη γη μουγκρίζειτα κύματά της ανεβαίνουνε ψηλά.
11. Ο ήλιος και το φεγγάρι σταθμεύουνστην κατοικία τους.Κρύβονται μπρος στα φωτεινά σου βέλη που σφυρίζουν,μπροστά στις εκτυφλωτικές της λόγχης σου αστραπές.
12. Δρασκελάς με θυμό τη γη,στην οργή σου καταπατείς τα έθνη.
13. Βγήκες για να βοηθήσεις το λαό σου,για να σώσεις τον εκλεκτό σου.Τη στέγη γκρέμισες από το μέγαρο του ασεβή,ξεσκέπασες πλήρως τα θεμέλια. (Διάψαλμα)
14. Οι αρχηγοί του θέλανε να μας διασκορπίσουν·όρμησαν σαν ανεμοστρόβιλος,με χαρά πως στο κρυσφύγετό τους θα μας μεταφέρουν,έτοιμοι κρυφά να θυσιάσουνε τα θύματά τους.Εσύ όμως διατρύπησες τα κεφάλια τουςμε τις ίδιες τους τις λόγχες.