34. Στην επίθεση που έγινε, σκοτώθηκαν κατά τη συμπλοκή περίπου πέντε χιλιάδες άντρες απ’ το στρατό του Λυσία.
35. Όταν ο Λυσίας είδε ότι ο στρατός του τράπηκε σε φυγή, ενώ ο στρατός του Ιούδα έδειξε θάρρος κι ήταν αποφασισμένοι να ζήσουν ή να πεθάνουν ηρωικά, έφυγε στην Αντιόχεια. Εκεί στρατολόγησε ξένους και υπολόγιζε να ξαναγυρίσει στην Ιουδαία με ακόμα μεγαλύτερο στρατό.
36. Ο Ιούδας και τα αδέρφια του είπαν: «Τώρα που οι εχθροί μας εξουδετερώθηκαν, ας ανεβούμε να εξαγνίσουμε το ναό και να τον καθαγιάσουμε.
37. Μαζεύτηκε, λοιπόν, όλος ο στρατός και ανέβηκαν στο όρος Σιών.
38. Εκεί βρήκαν το ναό ερημωμένο και το θυσιαστήριο να έχει βεβηλωθεί. Οι πύλες του ναού ήταν καμένες και οι αυλές γεμάτες χορτάρια όπως στο δάσος ή στα βουνά· τα δωμάτια των ιερέων ήταν γκρεμισμένα.
39. Τότε διέρρηξαν τα ιμάτιά τους, έβαλαν στάχτη στο κεφάλι τους κι έγινε μεγάλος θρήνος.
40. Έπεσαν με το πρόσωπο στη γη· κι όταν οι σάλπιγγες έδωσαν το σύνθημα, άρχισαν όλοι να φωνάζουν στον Κύριο του ουρανού.
41. Τότε ο Ιούδας όρισε μερικούς άντρες να πολεμούν τους εθνικούς που υπερασπίζονταν την ακρόπολη, όσο διάστημα εκείνος θα εξάγνιζε το ναό.
42. Μετά διάλεξε άψογους ιερείς, που ήταν προσηλωμένοι στο Μωσαϊκό νόμο
43. κι αυτοί καθάρισαν το ναό και πέταξαν τα βεβηλωμένα λιθάρια σε ακάθαρτο τόπο.
44. Επίσης συσκέφθηκαν τι να κάνουν το θυσιαστήριο των ολοκαυτωμάτων που είχε βεβηλωθεί
45. και κατέληξαν στην ορθή απόφαση να το γκρεμίσουν, για να μην αποτελεί εκεί μνημείο ντροπής, αφού είχε βεβηλωθεί από τους εθνικούς.Γκρέμισαν, λοιπόν, το θυσιαστήριο
46. κι έβαλαν τα λιθάρια του σ’ ένα κατάλληλο μέρος στο βουνό του ναού, ωσότου πάει εκεί ένας προφήτης για να πει τι θα ’πρεπε να γίνει μ’ αυτά.
47. Μετά πήραν, όπως όριζε ο νόμος, απελέκητα λιθάρια και έχτισαν καινούριο θυσιαστήριο, όμοιο με το προηγούμενο.