8. Ο ναός της έγινε σαν άνθρωπος δίχως καμιά τιμή,
9. τα δοξασμένα σκεύη της τα πήραν λάφυρα·τα βρέφη της τα θανατώσαν στις πλατείες,τα παλικάρια της τα φόνευσε το ξίφος του εχθρού.
10. Ποιο έθνος μερίδιο δεν πήρεαπ’ το βασίλειο της πόληςκαι ποιο δεν άρπαξε από τους θησαυρούς της;
11. Όλα τα στολίδια της τα πήρανκι από ελεύθερη έγινε σκλάβα.
12. Κοιτάξτε πώς ερημώθηκαν τα ιερά μας,η ομορφιά μας και η δόξα μας.Μιάνθηκαν όλα από τα έθνη.
13. Τι ωφελεί, λοιπόν, να ζούμε πια;»
14. Στο σημείο αυτό ο Ματταθίας και οι γιοι του διέρρηξαν τα ιμάτιά τους, φόρεσαν πένθιμες ποδιές και ξέσπασαν σε γοερό θρήνο.
15. Μια μέρα οι άνθρωποι του βασιλιά που εξανάγκαζαν το λαό να παραβαίνει το νόμο ήρθαν στην πόλη Μωδεΐν, για να θυσιάσουν.
16. Πολλοί από τους Ισραηλίτες ήρθαν να τους συναντήσουν και μαζί τους ο Ματταθίας και οι γιοι του.
17. Οι απεσταλμένοι του βασιλιά είπαν στο Ματταθία: «Εσύ είσαι άρχοντας δοξασμένος και πρόσωπο σπουδαίο σ’ αυτή την πόλη κι επίσης υποστηρίζεσαι από τους γιους σου και τους συμπατριώτες σου.
18. Έλα, λοιπόν, τώρα πρώτος εσύ να εκτελέσεις τη διαταγή του βασιλιά, όπως έκαναν όλα τα άλλα έθνη, ο λαός της Ιουδαίας και όλοι οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ. Έτσι εσύ και τα παιδιά σου θα ονομαστείτε “φίλοι του βασιλιά”, και θα τιμηθείτε με ασήμι και χρυσάφι και με άλλα πλούσια δώρα».
19. Τότε ο Ματταθίας απάντησε με δυνατή φωνή: «Κι αν ακόμη όλα τα έθνη που είναι υπόδουλα στο βασιλιά υποκύψουν και απαρνηθούν τη θρησκεία των προγόνων τους προκειμένου να υπακούσουν τις διαταγές του,
20. εγώ, οι γιοι μου και οι συμπατριώτες μου θα παραμείνουμε πιστοί στη διαθήκη που έκανε ο Θεός με τους προγόνους μας.
21. Θεός φυλάξοι, που θ’ απαρνηθούμε το νόμο και τις εντολές!
22. Δεν πρόκειται να υπακούσουμε στις διαταγές του βασιλιά και να προδώσουμε τη λατρεία μας και ν’ αποκλίνουμε δεξιά ή αριστερά».
23. Μόλις ο Ματταθίας σταμάτησε να μιλάει, κάποιος άντρας Ιουδαίος πλησίασε, μπροστά στα μάτια όλων, για να προσφέρει θυσία στο βωμό της Μωδεΐν, σύμφωνα με τη διαταγή του βασιλιά.
24. Όταν το είδε αυτό ο Ματταθίας, άναψε ο ζήλος του κι άρχισε να τρέμει ολόκληρος. Φουρκισμένος από δίκαιη οργή, έτρεξε σύμφωνα με το νόμο του Θεού κι έσφαξε τον άντρα εκείνον πάνω στο βωμό.
25. Μετά γκρέμισε το βωμό και σκότωσε και τον απεσταλμένο του βασιλιά, που εξανάγκαζε το λαό να θυσιάζει στα είδωλα.