37. αλλά αποφάσισαν: «Καλύτερα να πεθάνουμε όλοι με καθαρή τη συνείδησή μας· επικαλούμαστε μάρτυρες τον ουρανό και τη γη ότι μας σκοτώνετε χωρίς να μας δικάσετε».
38. Έτσι, οι εχθροί έκαναν επίθεση ανήμερα το Σάββατο και σκότωσαν αυτούς και τις γυναίκες τους, τα παιδιά τους και τα κτήνη τους, περίπου χίλιους ανθρώπους.
39. Όταν ο Ματταθίας και οι φίλοι του έμαθαν τα καθέκαστα, τους έκλαψαν πικρά.
40. Μετά είπαν μεταξύ τους: «Αν όλοι μας κάνουμε όπως έκαναν αυτοί οι συμπατριώτες μας και δεν πολεμήσουμε για τη ζωή μας και τα έθιμά μας εναντίον των εθνών, πολύ γρήγορα αυτοί θα μας εξαφανίσουν από τη γη».
41. Εκείνη την ημέρα λοιπόν κατέληξαν στην εξής απόφαση: «Όποιος έρθει να μας πολεμήσει ανήμερα Σάββατο, θα τον πολεμήσουμε κι εμείς, για να μην πεθάνουμε όλοι, όπως πέθαναν οι συμπατριώτες μας στους κρυψώνες».
42. Τότε ενώθηκαν μ’ αυτούς πολλοί από τους Ασιδαίους, που ήταν άντρες φημισμένοι στο Ισραήλ για την ανδρεία τους, καθώς και όσοι άλλοι ήταν ολόψυχα αφοσιωμένοι στο Μωσαϊκό νόμο·
43. επίσης, όλοι όσοι είχαν διαφύγει τις διώξεις, ενώθηκαν μ’ αυτούς και τους υποστήριξαν.
44. Έτσι συγκροτήθηκε ένας στρατός, ο οποίος στη φοβερή οργή τους χτύπησε τους αμαρτωλούς και ασεβείς ανθρώπους. Όσοι διέφυγαν, κατέφυγαν ανάμεσα στα ειδωλολατρικά έθνη για να γλιτώσουν.
45. Τότε ο Ματταθίας και οι φίλοι του πήγαν σ’ όλη τη χώρα και γκρέμισαν τους ειδωλολατρικούς βωμούς,
46. κι όσα βρήκαν παιδιά απερίτμητα μέσα στα όρια του Ισραήλ, τους έκαναν περιτομή με την βία.
47. Καταδίωξαν τους αλαζόνες εχθρούς και το έργο τους είχε αίσιο τέλος.
48. Έτσι, υπερασπίστηκαν το νόμο του Μωυσή έναντι των ειδωλολατρικών εθνών και των βασιλιάδων τους και δεν άφησαν τον ασεβή βασιλιά Αντίοχο να θριαμβεύσει.