17. Πρώτος άρχισε εκείνος που είχε γράψει για τη δύναμη του κρασιού:
18. «Κύριοι», είπε, «γιατί να μην είναι δυνατότερο απ’ όλα τα πράγματα το κρασί; Αυτό θολώνει το μυαλό όλων όσοι το πίνουν.
19. Το μυαλό του βασιλιά και του ορφανού, του δούλου και του ελεύθερου, του φτωχού και του πλούσιου –σε όλους η επίδραση είναι ίδια.
20. Κάνει όλους να νιώθουνε χαρά και ξεγνοιασιά και να ξεχνάνε υποχρεώσεις και καημούς.
21. Τους κάνει όλους να νιώθουν πλούσιοι· κανένας πιωμένος δεν υπολογίζει ούτε βασιλιά ούτε διοικητή και μιλάει ακατάσχετα για τα πάντα.
22. Όταν πίνουν οι άνθρωποι ξεχνούν αδέρφια και φίλους και μετά από λίγο σφάζονται μεταξύ τους·
23. ύστερα, όταν ξεμεθύσουν, δε θυμούνται πια τι έκαναν.
24. Κύριοι, δεν είναι το κρασί το πιο δυνατό πράγμα στον κόσμο, αφού μας αναγκάζει να φερόμαστε έτσι;» Και μ’ αυτά τα λόγια τελείωσε.