46. Αν και είχε ορκιστεί πίστη στο Ναβουχοδονόσορ στο όνομα του Κυρίου, ο Σεδεκίας παραβίασε τον όρκο· επαναστάτησε και πεισματάρης και ισχυρογνώμων, όπως ήταν, παρέβη τις εντολές του Κυρίου, του Θεού του Ισραήλ.
47. Οι αρχηγοί του λαού και των ιερέων διέπραξαν κι αυτοί πολλές ασέβειες· ξεπέρασαν σε ανηθικότητα όλα τα έθνη, και μόλυναν τον άγιο ναό του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα.
48. Ο Θεός των προγόνων τους εξακολουθούσε να τους στέλνει τους προφήτες του και να τους καλεί να μετανοήσουν, γιατί λυπόταν τους ίδιους και το ναό του.
49. Αλλά όταν ο Κύριος τους μιλούσε με τους προφήτες του, εκείνοι τους κορόιδευαν και τους περιπαίζανε. Τελικά ο Κύριος οργίστηκε τόσο πολύ κατά του λαού του, ώστε διέταξε να εκστρατεύσουν εναντίον τους οι βασιλιάδες των Βαβυλωνίων και κατέσφαξαν τους νέους γύρω από τον άγιο ναό.
50. Δε λυπήθηκαν κανέναν: αγόρια και κορίτσια, νέους και γέρους· όλους τους παρέδωσε ο Κύριος στην εξουσία τους.
51. Επίσης άρπαξαν όλα τα ιερά σκεύη από το ναό, μικρά και μεγάλα, τα αντικείμενα της κιβωτού του Κυρίου και τα βασιλικά θησαυροφυλάκια και τα μετέφεραν στη Βαβυλώνα.
52. Έκαψαν το ναό, γκρέμισαν τα τείχη της Ιερουσαλήμ κι έβαλαν φωτιά στους πύργους τους·
53. κατέστρεψαν κάθε ομορφιά της πόλης κι έσυραν αιχμάλωτους στη Βαβυλώνα όσους επέζησαν.
54. Εκεί έμειναν υπόδουλοι στο Ναβουχοδονόσορ και στους διαδόχους του, μέχρις ότου εμφανίστηκε η περσική αυτοκρατορία. Έτσι εκπληρώθηκε ο λόγος του Κυρίου, που είχε πει με τον προφήτη Ιερεμία:
55. «Η χώρα θα ερημωθεί, ώσπου ν’ αποζημιωθεί για τα σαββατικά έτη που δεν τα είχε τηρήσει –δηλαδή εβδομήντα χρόνια».