26. Ο Ιωσίας όμως δεν επέστρεψε στο άρμα του αλλά ανέλαβε να τον πολεμήσει, χωρίς να λάβει υπόψη του τα λόγια που είχε πει ο προφήτης Ιερεμίας εκ μέρους του Κυρίου.
27. Πολέμησε, λοιπόν, το Φαραώ στην πεδιάδα Μεγιδδώ, αλλά οι αξιωματικοί του αιγυπτιακού στρατού του επιτεθήκαν και τον χτύπησαν.
28. Τότε εκείνος είπε στους δούλους του: «Τραβήξτε με από τη μάχη. Πληγώθηκα άσκημα». Αμέσως οι δούλοι του τον πήραν από τη μάχη,
29. τον ανέβασαν στο δεύτερο άρμα του και τον μετέφεραν στην Ιερουσαλήμ. Εκεί πέθανε και ενταφιάστηκε στον τάφο των προγόνων του.
30. Σ’ όλη την Ιουδαία πένθησαν τον Ιωσία. Ο προφήτης Ιερεμίας συνέθεσε για χάρη του ένα θρήνο, που μ’ αυτόν τον μοιρολογούν οι άρχοντες μαζί με τις γυναίκες τους μέχρι σήμερα. Επίσης δόθηκε διαταγή να καθιερωθεί αυτό το έθιμο στις επόμενες γενιές των Ισραηλιτών.
31. Όλα τα έργα που έκανε ο Ιωσίας και στο παρελθόν και τώρα, η δόξα του και η γνώση που είχε του νόμου του Κυρίου, αναφέρονται στο Βιβλίο των βασιλιάδων του Ισραήλ και του Ιούδα.
32. Ο λαός έκανε βασιλιά το γιο του Ιωσία, τον Ιεχονία, στη θέση του πατέρα του, σε ηλικία είκοσι τριών ετών.
33. Αυτός βασίλεψε στην Ιουδαία και στην Ιερουσαλήμ τρεις μήνες. Ο βασιλιάς της Αιγύπτου τον εκθρόνισε από την Ιερουσαλήμ
34. και επέβαλε φόρο στο ισραηλιτικό έθνος εκατό ασημένια τάλαντα και ένα χρυσό.
35. Βασιλιά της Ιουδαίας και της Ιερουσαλήμ διόρισε ο Φαραώ τον Ιωακίμ, αδερφό του Ιεχονία.