1. Για τις αμαρτίες που κάνατε ενώπιον του Θεού, θα οδηγηθείτε αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα, από το Ναβουχοδονόσορ, βασιλιά των Βαβυλωνίων.
2. Αφού πάτε στη Βαβυλώνα, θα μείνετε εκεί για πάρα πολλά χρόνια, μέχρι εφτά γενιές. «Αλλά μετά απ’ αυτό», λέει ο Κύριος, «εγώ θα σας βγάλω από ’κει σώους και αβλαβείς».
3. Εκεί θα δείτε θεούς ασημένιους, χρυσούς και ξύλινους να μεταφέρονται πάνω στους ώμους των ανθρώπων και να εμπνέουν το φόβο στα ειδωλολατρικά έθνη.
4. Προσέξτε, λοιπόν, μήπως κι εσείς γίνετε σαν εκείνους τους ειδωλολάτρες! Μην παρασυρθείτε στη λατρεία τους,
5. όταν θα δείτε πολύ λαό να πηγαίνει μπρος και πίσω από τα είδωλα και να τα προσκυνάει. Τότε να πείτε μέσα σας: «Μόνον εσένα πρέπει να προσκυνάμε, Κύριε!»
6. «Διότι ο άγγελός μου», λέει ο Κύριος, «θα είναι μαζί σας και θα φροντίζει για τη ζωή σας».
7. Τα είδωλα είναι ψεύτικοι θεοί, καλυμμένοι με χρυσάφι και ασήμι. Η γλώσσα τους είναι καμωμένη από τεχνίτη και δεν μπορούν να μιλήσουν.
8. Οι άνθρωποι κατασκευάζουν γι’ αυτά χρυσά στεφάνια και τα βάζουν στα κεφάλια των θεών τους, όπως κάνουν τα κορίτσια, που τους αρέσει να στολίζονται.
9. Εξάλλου οι ειδωλολάτρες ιερείς αφαιρούν το χρυσάφι και το ασήμι από τους θεούς τους και το ξοδεύουν για τους εαυτούς τους· δίνουν κιόλας και στις ιερόδουλες, που μένουν στα πορνεία.
10. Οι άνθρωποι ντύνουν με στολές τους θεούς τους, τους ασημένιους, τους χρυσούς και τους ξύλινους, σαν να ήταν κι εκείνοι άνθρωποι· αυτοί οι θεοί όμως δε γλιτώνουν από τη σκουριά ή το σαράκι.
11. Τους καλύπτουν με πολυτελή φορέματα και τους ξεσκονίζουν το πρόσωπο από την σκόνη του ναού, που κάθεται περίσσεια πάνω τους.
12. Ο θεός τους κρατάει σκήπτρο σαν βασιλιάς αλλά δεν μπορεί να θανατώσει αυτόν που αμαρτάνει εναντίον του.
13. Στο δεξί του χέρι κρατάει ξίφος και τσεκούρι αλλά δεν μπορεί να γλιτώσει αν ένας εχθρός ή ληστής τού επιτεθεί.
14. Όλα αυτά δείχνουν ότι τα είδωλα δεν είναι θεοί. Μην έχετε, λοιπόν, κανένα σεβασμό γι’ αυτά!
15. Όπως ακριβώς συμβαίνει με ένα δοχείο, που όταν σπάσει αχρηστεύεται, έτσι είναι και οι θεοί τους, που τους έχουν τοποθετήσει στους ναούς τους.
16. Τα μάτια τους είναι γεμάτα σκόνες από τα ποδοβολητά αυτών που μπαινοβγαίνουν στο ναό.
17. Κι όπως ακριβώς φυλακίζουν κάποιον καταδικασμένο σε θάνατο, επειδή έχει προσβάλει το βασιλιά, έτσι και οι ιερείς οχυρώνουν καλά τους ναούς τους με πόρτες, κλειδαριές κι αμπάρες για να μην τους κλέψουν τίποτα οι ληστές.
18. Οι ιερείς ανάβουν περισσότερα λυχνάρια για τους θεούς τους απ’ ό,τι για τους εαυτούς τους. Παρ’ όλα αυτά, όμως, τα είδωλα κανέναν τους δεν μπορούν να δουν.
19. Είναι οι ειδωλολατρικοί θεοί σαν τα δοκάρια του ναού· το εσωτερικό τους και τα ρούχα που είναι ντυμένοι, τα τρώνε και τα γλείφουν σκουλήκια· αυτοί, όμως, δεν καταλαβαίνουν τίποτε.
20. Τα πρόσωπά τους είναι μαυρισμένα από τους καπνούς του ναού.
21. Πάνω στο σώμα τους και στο κεφάλι τους πετούν νυχτερίδες, χελιδόνια και όρνια και κάθονται γάτες.
22. Απ’ όλα αυτά καταλαβαίνετε ότι τα είδωλα δεν είναι θεοί. Λοιπόν, μην έχετε κανένα σεβασμό γι’ αυτά.
23. Καλύπτουν τους θεούς με χρυσάφι για να είναι ωραίοι· αλλά αν δεν τους βγάλουν τη βρωμιά, δεν γυαλίζουν. Κι όταν τους ρίχνουν στο χυτήριο δεν αισθάνονται τίποτα.
24. Δεν υπάρχει στα είδωλα ζωή, αν κι έχουν αγοραστεί με πολλά χρήματα.
25. Είναι χωρίς πόδια και μεταφέρονται πάνω στους ώμους των ανθρώπων. Έτσι φαίνεται η αδυναμία τους, γιατί αν κάποτε πέσουν κάτω, δεν μπορούν μόνα τους να σηκωθούν! Ακόμα κι εκείνοι που τα υπηρετούν ντρέπονται γι’ αυτό.
26. Το είδωλο, αν το στήσουν όρθιο, δε θα μπορέσει να κινηθεί μόνο του· ούτε αν γείρει και πέσει, μπορεί να σηκωθεί. Προσφέρουν, λοιπόν, τα δώρα τους σ’ αυτά σαν σε νεκρούς.
27. Τις θυσίες που προσφέρουν οι άνθρωποι, τις εκμεταλλεύονται οι ιερείς τους· ακόμα κι οι γυναίκες τους παστώνουν μερικά από τα προσφερόμενα και δε δίνουν τίποτα στο φτωχό και στον αδύναμο· τις θυσίες αυτές τις εγγίζουν οι εμμηνοροούσες κι οι λεχώνες.
28. Απ’ όλα αυτά, λοιπόν, καταλαβαίνετε ότι τα είδωλα δεν είναι θεοί· να μην έχετε κανένα σεβασμό γι’ αυτά.
29. Πώς, λοιπόν, αυτά τα είδωλα, τα καμωμένα από ασήμι, χρυσάφι ή ξύλο, μπορούν να ονομάζονται θεοί, τη στιγμή που γυναίκες επιτρέπεται και τους προσφέρουν θυσίες;
30. Οι ιερείς τους κάθονται στους ναούς τους με σκισμένους τους χιτώνες, τα μαλλιά τους και τα γένια τους ξυρισμένα και τα κεφάλια τους ακάλυπτα.
31. Φωνάζουν δυνατά στους θεούς τους, όπως μερικοί κάνουν στα νεκρόδειπνα.
32. Οι ιερείς παίρνουν τις στολές των θεών και ντύνουν μ’ αυτές τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους.
33. Οι θεοί δεν μπορούν ν’ ανταποδώσουν τίποτε, αν κάποιος τούς κάνει κακό ή καλό. Δεν μπορούν να εγκαταστήσουν κάποιον βασιλιά ούτε να τον εκθρονίσουν.
34. Επίσης δεν μπορούν να κάνουν κάποιον πλούσιο ή να του δώσουν χρήματα. Αν κάποιος κάνει ένα τάμα και δεν το εκπληρώσει, εκείνοι δεν θα του το απαιτήσουν.
35. Δεν μπορούν να απαλλάξουν έναν άνθρωπο από το θάνατο ούτε να γλιτώσουν τον αδύνατο από τον ισχυρό.
36. Δεν μπορούν να αποκαταστήσουν την όραση ενός τυφλού ούτε να βοηθήσουν κάποιον που βρίσκεται σε ανάγκη.
37. Δεν μπορούν να ελεήσουν μια χήρα ούτε να ευεργετήσουν ένα ορφανό.
38. Τα ξύλινα επίχρυσα και επάργυρα αγάλματα αξίζουν όσο και τα λιθάρια που έχουν αποκοπεί από το βουνό. Ντροπή γι’ αυτούς που τα λατρεύουν!
39. Πώς να τα θεωρήσει ή να τα αποκαλέσει κανείς αυτά θεούς;
40. Ακόμη κι αυτοί οι Βαβυλώνιοι περιφρονούν τα είδωλα. Αυτοί όταν δουν έναν κωφάλαλο που δεν μπορεί να μιλήσει, τον οδηγούν στον Βηλ, και τον παρακαλούν να του δώσει φωνή, γιατί είναι δυνατός και μπορεί να τους νιώσει.
41. Δεν μπορούν να καταλάβουν οι άνθρωποι ότι πρέπει να εγκαταλείψουν τα είδωλα, αφού αυτά δεν καταλαβαίνουν τίποτα.
42. Οι γυναίκες δένονται με σχοινιά και κάθονται στους δρόμους για να θυμιάσουν με πίτουρα.
43. Κι αν κάποια απ’ αυτές την προσλάβει ένας διαβάτης για να πλαγιάσει μαζί της, αυτή κοροϊδεύει τη διπλανή της που κανείς δεν την προσέλαβε και δε λύθηκε το σχοινί της.
44. Όλα τα σχετικά μ’ αυτά τα είδωλα είναι ψέματα κι απάτη· πώς, λοιπόν, κανείς να τα θεωρήσει ή να τα ονομάσει θεούς;
45. Τα είδωλα είναι κατασκευασμένα από τεχνίτες και χρυσοχόους· τίποτε άλλο δεν μπορούν να γίνουν παρά μόνον αυτό που οι τεχνίτες θέλουν να τα κάνουν.
46. Αυτοί που τα κατασκευάζουν δεν ζουν πολλά χρόνια· πώς είναι δυνατόν λοιπόν τα δημιουργήματά τους να είναι αιώνιοι θεοί;
47. Δεν άφησαν στους μεταγενέστερους παρά μόνο πλάνη, που προκαλεί ντροπή.
48. Όταν ξεσπάσουν πόλεμοι και συμφορές, οι ιερείς συσκέπτονται μεταξύ τους πού να κρυφτούν μαζί με τα είδωλά τους.
49. Πώς, λοιπόν, οι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν ότι αυτά δεν είναι θεοί; Τα είδωλα δεν μπορούν να σώσουν ούτε τους εαυτούς τους από τον πόλεμο και τις συμφορές!
50. Αργότερα θα αντιληφθούν ότι αυτά τα ξύλινα, τα επίχρυσα και τα επάργυρα είναι ψεύτικοι θεοί. Σ’ όλα τα έθνη και στους βασιλιάδες τους θα γίνει φανερό ότι δεν είναι θεοί αλλά ανθρώπινα δημιουργήματα, στα οποία δεν υπάρχει δύναμη θεϊκή.
51. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να τα θεωρήσει θεούς;
52. Τα είδωλα δεν μπορούν να εγκαταστήσουν βασιλιά σε μια χώρα ούτε να δώσουν βροχή στους ανθρώπους.
53. Δεν μπορούν να αποφασίσουν ούτε για τις δικές τους υποθέσεις και δεν μπορούν να αποδώσουν το δίκαιο σ’ έναν που αδικείται, γιατί δεν έχουν τέτοια δύναμη. Είναι σαν τις κουρούνες που πετούν στον αέρα.
54. Όταν ξεσπάσει φωτιά στο ναό των ξύλινων, των επίχρυσων και των επάργυρων αυτών θεών, οι ιερείς τους θα φύγουν για να σωθούν· οι θεοί τους όμως θα γίνουν στάχτη, μαζί με τους μεσαίους δοκούς του ναού.
55. Δεν μπορούν ν’ αντισταθούν στο βασιλιά και στους εχθρούς.
56. Πώς, λοιπόν, να τους δεχτεί κανείς αυτούς και να τους θεωρήσει θεούς;
57. Δεν μπορούν να γλιτώσουν από τους κλέφτες ή τους ληστές. Είναι ξύλινοι, επίχρυσοι και επάργυροι θεοί. Απ’ αυτούς οι επιτήδειοι αφαιρούν το χρυσάφι, το ασήμι και τις στολές τους. Τα παίρνουν και φεύγουν, αλλά τα είδωλα δεν μπορούν να βοηθήσουν ούτε τους εαυτούς τους.
58. Επομένως, περισσότερο αξίζει ο βασιλιάς που πολεμάει με γενναιότητα ή ακόμη κι ένα δοχείο στο σπίτι, που είναι χρήσιμο στον ιδιοκτήτη του, παρά οι ψεύτικοι θεοί· περισσότερο αξίζει μια πόρτα που προφυλάσσει τα πράγματα που βρίσκονται μέσα στο σπίτι ή μια ξύλινη στήλη στα ανάκτορα, παρά οι ψεύτικοι θεοί.
59. Ο ήλιος, το φεγγάρι και τα άστρα δίνουν το φως τους και εκπληρώνουν την αποστολή τους με το να είναι χρήσιμα στον άνθρωπο.
60. Επίσης και η αστραπή όταν λάμψει, φαίνεται παντού. Το ίδιο και ο άνεμος πνέει παντού στη χώρα.
61. Όταν ο Θεός διατάζει τα σύννεφα να σκεπάσουν τη γη, εκτελούν την εντολή του. Και η φωτιά που στέλνεται από τον ουρανό για να καταστρέψει βουνά και δάση, εκτελεί κι αυτή τη διαταγή που πήρε.
62. Τα αγάλματα, όμως, δεν είναι όμοια με όλα αυτά ούτε στη μορφή ούτε στη δύναμη.
63. Επομένως δεν πρέπει αυτά να τα θεωρεί κανείς ή να ονομάζει θεούς, γιατί δεν έχουν καμιά δύναμη, ούτε μπορούν να τιμωρούν ή να ευεργετούν τους ανθρώπους.
64. Αφού, λοιπόν, ξέρετε ότι τα είδωλα δεν είναι θεοί, μην έχετε κανένα σεβασμό σ’ αυτά.
65. Τα είδωλα δεν μπορούν να καταραστούν ούτε να ευλογήσουν τους βασιλιάδες.
66. Δεν μπορούν να παρουσιάσουν θαύματα στον ουρανό για να τα δουν τα έθνη, ούτε να λάμψουν σαν τον ήλιο ή να δώσουν το φως του φεγγαριού.
67. Τα θηρία είναι ανώτερα απ’ αυτά· τα θηρία, όταν κινδυνέψουν, μπορούν να τρέξουν στο καταφύγιό τους και να προστατευτούν.
68. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι με κανέναν τρόπο δεν μπορούν τα είδωλα να είναι θεοί· γι’ αυτό μην έχετε κανένα σεβασμό γι’ αυτά.
69. Όπως ακριβώς το σκιάχτρο δεν προφυλάσσει από τίποτε ένα χωράφι με αγγούρια, το ίδιο δεν παρέχουν καμιά προστασία οι θεοί τους οι ξύλινοι, οι επίχρυσοι και οι επάργυροι.
70. Όλοι αυτοί οι θεοί μοιάζουν με θάμνο στον κήπο, που πάνω του κάθονται τα πουλιά. Μοιάζουν ακόμη μ’ ένα πτώμα πεταμένο στο σκοτάδι.
71. Από τις στολές τους τις καμωμένες από πορφύρα και βύσσο, που λειώνουν πάνω τους, αναγνωρίζονται ότι δεν είναι θεοί· τελικά τα είδωλα θα καταστραφούν και όλοι στη χώρα θα γελούν μ’ αυτά.
72. Τελικά, καλύτερος είναι ο άνθρωπος που είναι πιστός στο Θεό και δε λατρεύει τα είδωλα, γιατί δεν πρόκειται ποτέ να ντροπιαστεί.