1. Miingon ang Ginoo, “Sa bata pa ang Israel gihigugma ko siya. Gitawag ko siya gikan sa Ehipto ingon nga akong anak.
2. Apan imbes nga kanunay ako nga nagatawag kanila mas nagpahilayo na hinuon sila kanako. Naghalad sila ug nagsunog ug insenso sa mga imahen ni Baal.
3. Ako ang nagtudlo kanila sa paglakaw. Gigiyahan ko sila, apan dili sila moila nga ako ang nag-atiman kanila.
4. Gigiyahan ko sila uban ang kalooy ug paghigugma; sama ra nga gikuha ko ang yugo gikan sa ilang liog ug miduko ako sa pagpakaon kanila.
5. Apan tungod kay dili sila gustong mobalik kanako, sigurado nga mahibalik sila sa Ehipto, ug dumalahon sila sa Asiria.
6. Sulongon sa mga kaaway ang ilang mga siyudad, ug gub-on ang mga trangka sa mga pultahan niini. Gub-on sa ilang mga kaaway ang ilang mga plano.
7. Ang akong mga katawhan desidido nga magpahilayo kanako. Bisan magkahiusa pa silang tanan sa pagtawag kanako dili ko sila luwason.
8. “Mga taga-Israel, dili ko kamo mahimong isalikway o laglagon sama sa gihimo ko sa Adma ug Zeboyim. Dili ako makaako sa paghimo niini kaninyo. Nalooy ako pag-ayo kaninyo.
9. Dili ko na ipahamtang ang akong labihang kapungot. Dili ko laglagon pag-usab ang Israel, kay Dios ako ug dili tawo. Ako ang Balaang Dios nga kauban ninyo, ug dili ako moanha kaninyo nga masuk-anon.
10. “Mongulob ako sama sa liyon, ug kamo nga akong mga anak magkurog sa kahadlok samtang nagasunod kamo kanako gikan sa kasadpan.
11. Moabot kamo nga tulin, sama katulin sa mga langgam nga gikan sa Ehipto o sama sa mga salampati nga gikan sa Asiria. Papuy-on ko kamo pag-usab sa inyong mga balay. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.”
12. Miingon pa ang Ginoo, “Kanunay lang akong gibakakan ug gilimbongan sa mga taga-Israel. Ang mga taga-Juda padayon nga nagpahilayo kanako, ang Dios nga balaan ug matinumanon.