1. In daardie dae was daar geen koning in Yisra’el nie en in dié dae het die stam van die Daniete vir hulleself ’n erfenis gesoek om in te bly, want tot daardie dag toe is al hulle erfenis nog nie aan hulle toegestaan tussen die stamme van Yisra’el nie.
2. Die seuns van Dan het vanuit al die getalle van hulle familie vyf manne, dapper manne uit Tzor’ah en Eshta’ol gestuur om die land te verken en dit te deursoek en vir hulle gesê: “Gaan deursoek die land.” Hulle het in die Bergland van Efrayim gekom en in die huis van Mikhay’hu gebly.
3. Terwyl hulle naby die huis van Mikhay’hu was, het hulle die stem van die jongman, die Leviet, herken en hulle het daar afgedraai en vir hom gesê: “Wie het jou hierheen gebring, wat maak jy hier en wat het jy hier?”
4. Hy sê vir hulle: “So en so het Mikhay’hu aan my gedoen en hy het my gehuur en ek het sy priester geword.”
5. Hulle vra vir hom: “Raadpleeg God asseblief sodat ons kan weet of ons pad waarop ons gaan, voorspoedig sal wees.”
6. Die priester sê vir hulle: “Gaan in vrede; die pad waarop julle gaan het יהוה se goedkeuring.
7. Toe gaan die vyf manne weg en hulle kom by Layish en sien dat die mense wat daarin is, in veiligheid bly volgens die lewenswyse van die Tzidoniete, stil en veilig, want daar was geen heerser wat hulle verneder het vir enige iets in die land nie en hulle was ver van die Tzidoniete af en het geen transaksies met enige mens gehad nie.
8. Toe hulle by hul broers terugkom in Tzor’ah en Eshta’ol, sê hul broers vir hulle: “Wat rapporteer julle?”
9. Hulle antwoord: “Staan op en laat ons teen hulle optrek, want ons het die land gesien en let op, dit is baie goed. Moenie twyfel of uitstel om in te gaan en die land in besit te neem nie.
10. As julle ingaan, sal julle by ’n gemaksveilige volk kom met ’n uitgestrekte land, want God het dit in julle hand gegee, ’n plek wat niks te kort het aan enige iets op die aarde nie.”