1. Ag, hoe verlate lê die stadwat vol mense was!Sy het soos 'n weduwee geword,sy wat magtig was onder die nasies.Sy wat heerskappy gevoer het oor andermoet nou dwangarbeid doen.
2. Onbedaarlik huil sy die hele nag,die trane loop oor haar wange.Niemand van haar vroeëre minnaarsis daar om haar te troos nie.Al haar bondgenote het teen haar verraad gepleeg,hulle het haar vyande geword.
3. Juda se mense is weggevoer, hulle kry swaar, hulle is slawe,hulle sit tussen vreemde nasieswaar hulle geen rusplek kry nie;hulle agtervolgers het hulle ingehaal,hulle in die noutes vasgekeer.
4. Die paaie na Sion toe treuromdat daar geen feesgangers is nie;al haar poorte is verlate,haar priesters sug,haar jong vroue is bedroef,sy het dit bitter.
5. Haar teëstanders het haar heersers geword,haar vyande lewe nou rustig.Die Here het haar laat ly oor haar baie sonde;haar kinders het ballinge geword,deur die vyand weggevoer.
6. Die prag van Sion het alles verdwyn.Haar leiers het soos takbokke gewordwat geen weiveld vind nie,hulle moes magteloos wegtrek voor hulle agtervolgers uit.
7. In hierdie dae van haar ellende en verdrukkingdink Jerusalem aan al haar kosbare dinge van die verlede.Toe haar volk in die hande van die vyand geval het,was daar niemand wat haar gehelp het nie;haar vyande het dit gesien,hulle het gelag oor wat van haar geword het.
8. Jerusalem het groot sonde gedoen,dit het haar soos 'n onrein vrou laat word;die mense het haar naaktheid gesien,almal wat haar geëer het, verag haar nou.Sy sug en draai weg.
9. Haar onreinheid wys aan haar klere,sy het nie gedink aan wat van haar sou word nie.Sy het diep gevalen daar is niemand wat haar bystaan nie.Sien tog my ellende raak, Here,kyk wat matig die vyand hom aan!
10. Die vyand het beslag gelêop al haar waardevolle dinge;sy moes aanskou hoe heidennasiesin haar heiligdom ingaan,hulle vir wie U belet hetom in u gemeente te kom.
11. Haar hele bevolking sug,hulle soek brood,hulle het hulle waardevolle besittings verruilvir kos om aan die lewe te bly.Kyk tog, Here, en sien tog raakhoe verag ek is.
12. Raak dit julle nie,julle almal wat met die pad verbygaan?Kyk tog self of daar 'n smart is soos die smartwat oor my gekom het,wat die Here my aangedoen hetdie dag toe sy toorn losgebreek het.
13. Hy het 'n vuur van bo af gestuur,en dit het my liggaam verteer;Hy het vir my voete 'n strik gestel,my agteroor laat steier;Hy het my verlate gemaak,ongeneeslik siek.
14. My sondes is saamgebind tot 'n juk,hulle is saamgevleg deur die hand van die Here,hulle is op my nek gesit,en dit het my krag laat ingee.Die Here het my oorgegee in die mag van menseteen wie ek geen weerstand kon bied nie.
15. Die Here het al my dapper manne as waardeloos beskou,ten koste van my het Hy 'n feestyd uitgeroepom 'n slagting onder my jongmanne aan te rig.In 'n parskuip het die Here vir Juda fyngetrap.
16. Dit is daarom dat ek so huil,dat die trane uit my oë stroom.Daar is geen trooster naby nie;my bevolking is verslaan,die vyand het die oorhand gekry.
17. Sion steek haar hande uit om hulp,maar daar is niemand wat haar bystaan nie.Die Here het vir Jakob aan alle kante vyande ontbied.Jerusalem het onder hulle soos 'n onrein vrou geword.
18. Die Here het reg gedoen:ek was ongehoorsaam aan sy woord.Luister tog, alle volke,aanskou my smart:my jong vroue en jongmanne het ballinge geword.
19. Ek het na my bondgenote geroep,maar hulle het my in die steek gelaat.My priesters en leiers het in die stad beswyktoe hulle vir hulle kos gesoek hetom aan die lewe te bly.
20. Kyk na my nood, Here!Dit brand in my,ek is verpletteromdat ek so ongehoorsaam was;buite maai die swaard afen in die huise heers die pes.
21. Hulle hoor my sug,maar daar kom niemand om my by te staan nie;al my vyande hoor hoe sleg dit met my gaanen hulle is bly dat U dit gedoen het.Laat tog die dag kom wat U aangekondig het,dat hulle kan word soos ek is.
22. Laat al hulle boosheid voor U kom,en doen met hullesoos U met my gedoen het oor al my sondes.Ek sug gedurig,my hart is gebreek.