บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

2 ซามูเอล 13 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

อัม‌โนน​และ​ทา‌มาร์

1. ต่อ‍มา​หลัง‍จาก​เหตุ‍การณ์​เหล่า‍นี้ อับ‌ซา‌โลม​พระ‍ราช‌โอรส​ของ​ดาวิด​มี​พระ‍ขนิษ‌ฐา​งด‍งาม​องค์​หนึ่ง​ชื่อ​ทา‌มาร์ และ​อัม‌โนน​พระ‍ราช‌โอรส​ของ​ดาวิด​รัก​เธอ

2. อัม‌โนน​ทุกข์‍ใจ​จน​ล้ม‍ป่วย​เนื่อง‍ด้วย​พระ‍ขนิษ‌ฐา​ทา‌มาร์ เพราะ​เธอ​เป็น​สาว‍พรหม‌จารี อัม‌โนน​จึง​ไม่​สามารถ​ทำ​อะไร​กับ​เธอ​ได้

3. แต่​อัม‌โนน​มี​สหาย​คน​หนึ่ง​ชื่อ​โย‌นา‌ดับ​บุตร​ของ​ชิ‌เม‌อาห์​พระ‍เชษ‌ฐา​ของ​ดาวิด โย‌นา‌ดับ​นั้น​เป็น​คน​เจ้า​ปัญญา

4. จึง​ทูล​ถาม​ว่า “ข้า‍แต่​พระ‍ราช‌โอรส​ของ​พระ‍ราชา ทำไม​จึง​ซม‍เซา​เช่น‍นี้​ทุกๆ เช้า? จะ​ไม่​บอก​ให้​กระ‌หม่อม​ทราบ​บ้าง​หรือ?” อัม‌โนน​ตอบ​เขา​ว่า “เรา​รัก​ทา‌มาร์​น้อง‍หญิง​ของ​อับ‌ซา‌โลม​น้อง‍ชาย​ของ​เรา”

5. โย‌นา‌ดับ​จึง​ทูล​ท่าน​ว่า “ขอ​เชิญ​บรร‌ทม​บน​พระ‍แท่น แสร้ง​ทำ​เป็น​ประ‌ชวร และ​เมื่อ​เสด็จ‍พ่อ​มา​เยี่ยม ก็​ขอ​ทูล​ว่า ‘ขอ​โปรด​ให้​ทา‌มาร์​น้อง‍หญิง​มา​ให้​อาหาร​แก่​ข้า‍พระ‍บาท มา​เตรียม​อาหาร​ต่อ‍หน้า​ข้า‍พระ‍บาท​เพื่อ​ข้า‍พระ‍บาท​จะ​ได้​เห็น และ​รับ‍ประ‌ทาน​จาก​มือ​ของ​เธอ’ ”

6. อัม‌โนน​จึง​บรร‌ทม แสร้ง​ทำ​เป็น​ประ‌ชวร เมื่อ​พระ‍ราชา​เสด็จ​มา​เยี่ยม อัม‌โนน​ก็​ทูล​พระ‍ราชา​ว่า “ขอ​โปรด​ให้​ทา‌มาร์​น้อง‍หญิง​มา​ทำ​ขนม​สัก​สอง​อัน​ต่อ‍หน้า​ข้า‍พระ‍บาท ข้า‍พระ‍บาท​จะ​ได้​รับ‍ประ‌ทาน​จาก​มือ​ของ​เธอ”

7. ดาวิด​ทรง​ใช้​คน​ไป​แจ้ง​ทา‌มาร์​ที่​วัง​ว่า “จง​ไป​ที่​บ้าน​ของ​อัม‌โนน​พี่​ของ​เจ้า และ​ทำ​อาหาร​ให้​เขา”

8. ทา‌มาร์​ก็​ไป​ยัง​วัง​ของ​อัม‌โนน​พระ‍เชษ‌ฐา​ของ​เธอ เขา​บรร‌ทม​อยู่ เธอ​หยิบ​แป้ง​มา​นวด ทำ​ขนม​ต่อ‍หน้า​พระ‍เชษ‌ฐา แล้ว​ปิ้ง

9. และ​เธอ​ก็​ยก​กระ‌ทะ​มา​เท​ออก​ต่อ‍หน้า​พระ‍เชษ‌ฐา แต่​อัม‌โนน​ก็​ไม่​เสวย กล่าว​ว่า “ให้​ทุก​คน​ออก​ไป” ทุก​คน​ก็​ออก​ไป

10. อัม‌โนน​ก็​รับ‍สั่ง​กับ​ทา‌มาร์​ว่า “จง​เอา​อาหาร​เข้า‍มา​ใน​ห้อง​ใน เพื่อ​พี่​จะ​ได้​รับ‍ประ‌ทาน​จาก​มือ​ของ​น้อง” ทา‌มาร์​ก็​นำ​ขนม​ที่​เธอ​ทำ​นั้น​เข้า​ไป​ให้​อัม‌โนน​พระ‍เชษ‌ฐา​ที่​ห้อง​ใน

11. แต่​เมื่อ​เธอ​นำ​ขนม​มา​ใกล้​เพื่อ​ให้​ท่าน​เสวย ท่าน​ก็​จับ​เธอ​ไว้ รับ‍สั่ง​ว่า “น้อง​ของ​พี่ เข้า‍มา​นอน​กับ​พี่​เถิด”

12. เธอ​จึง​ตอบ​ว่า “อย่า​เลย​พระ‍เชษ‌ฐา อย่า​บัง‍คับ​หม่อม‍ฉัน สิ่ง​อย่าง‍นี้​เขา​ไม่​ทำ​กัน​ใน​อิสรา‌เอล อย่า​ทำ​การ​โฉด‍เขลา​อย่าง‍นี้​เลย

13. ส่วน​หม่อม‍ฉัน​เอง หม่อม‍ฉัน​จะ​เอา​ความ​อาย​ไป​ไว้​ที่‍ไหน? ส่วน​พระ‍เชษ‌ฐา​เล่า ก็​จะ​เป็น​คน​โฉด‍เขลา​คน‍หนึ่ง​ใน​อิสรา‌เอล เพราะ‍ฉะนั้น​ขอ​ทูล​พระ‍ราชา​เถิด พระ‍องค์​จะ​ไม่​หวง​หม่อม‍ฉัน​ไว้​จาก​พระ‍เชษ‌ฐา”

14. แต่​อัม‌โนน​ไม่​ยอม​ฟัง​เสียง​เธอ และ​เพราะ​ท่าน​มี​กำลัง​มาก‍กว่า จึง​ทรง​บัง‍คับ​และ​นอน​ร่วม​กับ​เธอ

15. ต่อ‍มา​อัม‌โนน​ก็​ทรง​ชัง​เธอ​ด้วย​ความ​เกลียด‍ชัง​ที่​สุด ความ​เกลียด‍ชัง​ที่​ท่าน​เกลียด‍ชัง​เธอ​ก็​มาก​ยิ่ง‍กว่า​ความ​รัก​ซึ่ง​ท่าน​เคย​รัก​เธอ และ​อัม‌โนน​รับ‍สั่ง​กับ​เธอ​ว่า “จง​ลุก‍ขึ้น​ไป”

16. แต่​เธอ​ตอบ​ว่า “อย่า​เลย เพราะ​ความ​ผิด​ใหญ่‍หลวง​นี้ ที่​จะ​ไล่​หม่อม‍ฉัน​ไป​ก็​มาก​กว่า​ครั้ง‍ก่อน​ที่​พระ‍เชษ‌ฐา​ทำ​กับ​หม่อม‍ฉัน” แต่​ท่าน​ไม่​ยอม​ฟัง​เธอ

17. จึง​เรียก​มหาด‌เล็ก​ที่​ปรน‌นิ‌บัติ​อยู่ สั่ง​ว่า “จง​ไล่​ผู้‍หญิง​คน​นี้​ให้​ออก​ไป​ให้​พ้น​เรา แล้ว​ปิด​ประตู​ใส่​กลอน​หลัง‍จาก​เธอ​ออก​ไป”

18. เธอ​สวม​เสื้อ‍คลุม​ยาว​มี​แขน​ดัง‍ที่​พระ‍ราช‌ธิดา​พรหม‌จารี​ของ​พระ‍ราชา​สวม​กัน มหาด‌เล็ก​ของ​ท่าน​จึง​นำ​เธอ​ออก​ไป และ​ใส่​กลอน‍ประตู​หลัง‍จาก​เธอ​ออก​ไป

19. ทา‌มาร์​ก็​เอา​ขี้‍เถ้า​ใส่​ที่​ศีรษะ​ของ​เธอ​และ​ฉีก​เสื้อ‍คลุม​ยาว​มี​แขน​ที่​เธอ​สวม​อยู่​นั้น​เสีย เอา​มือ​กุม​ศีรษะ​ร้อง‍ไห้​เสียง‍ดัง​เดิน​ไป​เรื่อยๆ

20. อับ‌ซา‌โลม​พระ‍เชษ‌ฐา​ของ​เธอ​ก็​รับ‍สั่ง​กับ​เธอ​ว่า “พี่​อัม‌โนน​ได้​อยู่​กับ​น้อง​หรือ? น้อง​เอ๋ย นิ่ง​เสีย เพราะ​เขา​เป็น​พี่ อย่า​ทุกข์‍ใจ​เพราะ​เรื่อง​นี้​เลย” ฝ่าย​ทา‌มาร์​ก็​อยู่​เดียว‍ดาย​ใน​วัง​ของ​อับ‌ซา‌โลม​พระ‍เชษ‌ฐา

21. เมื่อ​กษัตริย์​ดาวิด​ทรง​ทราบ​เรื่อง​เหล่า‍นี้​ทั้ง‍สิ้น พระ‍องค์​ก็​กริ้ว​ยิ่ง‍นัก

22. แต่​อับ‌ซา‌โลม​ไม่‍ได้​พูด​กับ​อัม‌โนน​เลย ไม่​ว่า​ดี​หรือ​ร้าย เพราะ​อับ‌ซา‌โลม​เกลียด‍ชัง​อัม‌โนน​มาก ที่​ทำ​ให้​ทา‌มาร์​น้อง‍หญิง​ของ​ท่าน​อับอาย

อับ‌ซา‌โลม​แก้‍แค้น​ที่​น้อง‍สาว​ถูก​ย่ำยี

23. ต่อ‍มา​อีก​สอง​ปี​เต็ม อับ‌ซา‌โลม​มี​งาน​ตัด​ขน‍แกะ​ที่​ตำบล​บา‌อัล‌ฮา‌โซร์ ซึ่ง​อยู่​ใกล้​เอฟ‌รา‌อิม และ​อับ‌ซา‌โลม​เชิญ​พระ‍ราช‌โอรส​ทั้ง‍สิ้น​ของ​พระ‍ราชา ไป​ใน​งาน​นั้น

24. อับ‌ซา‌โลม​ไป​เฝ้า​พระ‍ราชา​ทูล​ว่า “ดู‍เถิด ผู้​รับ‍ใช้​ของ​ฝ่า‍พระ‍บาท​มี​งาน​ตัด​ขน‍แกะ ขอ​เชิญ​พระ‍ราชา​และ​มหาด‌เล็ก​ของ​พระ‍องค์​ไป​ใน​งาน​นั้น​กับ​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​ฝ่า‍พระ‍บาท”

25. แต่​พระ‍ราชา​ตรัส​กับ​อับ‌ซา‌โลม​ว่า “ลูก​เอ๋ย อย่า​เลย อย่า​ให้​พวก‍เรา​ไป​กัน​หมด​เลย จะ​เป็น​ภาระ​แก่​เจ้า​เปล่าๆ” อับ‌ซา‌โลม​คะ‌ยั้น‍คะ‌ยอ​พระ‍องค์ ถึง‍กระ‌นั้น​พระ‍องค์​ไม่​ยอม​เสด็จ แต่​ทรง​อวย‍พร​ให้

26. อับ‌ซา‌โลม​จึง​ทูล​ว่า “ถ้า​ไม่​โปรด​เสด็จ ก็​ขอ​อนุญาต​ให้​พระ‍เชษ‌ฐา​อัม‌โนน​ไป​ด้วย‍กัน​กับ​พวก‍เรา​เถิด” และ​พระ‍ราชา​ตรัส​ถาม​ว่า “ทำไม​จะ​ให้​เขา​ไป​กับ​เจ้า​ด้วย?”

27. แต่​อับ‌ซา‌โลม​ทูล​คะ‌ยั้น‍คะ‌ยอ​จน​พระ‍องค์​ทรง​ให้​อัม‌โนน​และ​พระ‍ราช‌โอรส​ของ​พระ‍ราชา​ทั้ง‍สิ้น​ไป​ด้วย

28. แล้ว​อับ‌ซา‌โลม​บัญชา​พวก​มหาด‌เล็ก​ของ​ท่าน​ว่า “จง​คอย‍ดู​ว่า​จิต‍ใจ​ของ​อัม‌โนน​เพลิด‍เพลิน​ด้วย​เหล้า‍องุ่น​เมื่อ‍ไร เมื่อ​เรา​สั่ง​พวก‍เจ้า​ว่า ‘จง​ประ‌หาร​อัม‌โนน’ พวก‍เจ้า​จง​ฆ่า​เขา​เสีย อย่า​กลัว​เลย เรา​เอง​สั่ง​พวก‍เจ้า​แล้ว​ไม่‍ใช่​หรือ? จง​เข้ม‍แข็ง​และ​เป็น​คน​กล้า‍หาญ​เถิด”

29. และ​พวก​มหาด‌เล็ก​ของ​อับ‌ซา‌โลม​ก็​ทำ​กับ​อัม‌โนน ตาม​ที่​อับ‌ซา‌โลม​บัญชา​ไว้ แล้ว​พระ‍ราช‌โอรส​ทั้ง‍หมด​ของ​พระ‍ราชา​ก็​ลุก‍ขึ้น​ทรง‍ล่อ​ของ​แต่​ละ​องค์​หนี​ไป

30. ขณะ​เมื่อ​บรร‌ดา​พระ‍ราช‌โอรส​ทรง​ดำ‌เนิน​อยู่​ตาม‍ทาง มี​ข่าว​ไป​ถึง​ดาวิด​ว่า “อับ‌ซา‌โลม​ประ‌หาร​พระ‍ราช‌โอรส​ของ​พระ‍ราชา​ทั้ง‍หมด​แล้ว ไม่​เหลือ​อยู่​สัก​องค์​เดียว”

31. พระ‍ราชา​ทรง​ลุก‍ขึ้น​ฉีก​ฉลอง​พระ‍องค์ และ​บรร‌ทม​บน​พื้น‍ดิน ข้า‍ราช‌การ​ทั้ง‍สิ้น​สวม​เสื้อ‍ผ้า​ฉีก‍ขาด ยืน​เฝ้า​อยู่

32. แต่​โย‌นา‌ดับ​บุตร​ชิ‌เม‌อาห์​พระ‍เชษ‌ฐา​ของ​ดาวิด ทูล​ว่า “ขอ​อย่า​ให้​เจ้า‍นาย​ของ​ข้า‍พระ‍บาท​สำคัญ​ผิด​ไป​ว่า พวก‍เขา​ประ‌หาร​พระ‍ราช‌โอรส​หนุ่ม‍แน่น​เหล่า‍นั้น​ทั้ง‍หมด เพราะ‍ว่า​อัม‌โนน​สิ้น‍ชีวิต​แต่​ผู้​เดียว เพราะ​ตาม​บัญชา​ของ​อับ‌ซา‌โลม เรื่อง​นี้​ท่าน​ตั้ง‍ใจ​ไว้​แต่​วัน‍ที่​อัม‌โนน​ทำ​ให้​ทา‌มาร์​น้อง‍หญิง​ของ​ท่าน​อับอาย

33. ฉะนั้น ขอ​พระ‍ราชา​เจ้า‍นาย​ของ​ข้า‍พระ‍บาท อย่า​ทุกข์​พระ‍ทัย ด้วย​สำคัญ​ว่า พระ‍ราช‌โอรส​ทั้ง‍หมด​ของ​พระ‍องค์​สิ้น‍ชีวิต เพราะ​อัม‌โนน​สิ้น‍ชีพ​แต่​ผู้​เดียว”

34. แต่​อับ‌ซา‌โลม​ได้​หนี​ไป ฝ่าย​ทหาร‍ยาม​หนุ่ม​เงย‍หน้า​ขึ้น​มอง‍ดู นี่‍แน่ะ คน​จำ‌นวน​มาก​กำลัง​มา​จาก​ถนน​โฮ‌โร‌นา‌อิม​ข้างๆ ภูเขา

35. โย‌นา‌ดับ​จึง​ทูล​พระ‍ราชา​ว่า “ดู‍เถิด บรร‌ดา​พระ‍ราช‌โอรส​เสด็จ​มา​แล้ว สิ่ง‍นี้​เป็น​จริง ตาม​ถ้อย‍คำ​ที่​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​ฝ่า‍พระ‍บาท​ทูล”

36. ต่อ‍มา​เมื่อ​เขา​พูด​จบ‍ลง ดู‍สิ บรร‌ดา​พระ‍ราช‌โอรส​ของ​พระ‍ราชา​ก็​เสด็จ​มา​ถึง และ​ร้อง‍ไห้​เสียง‍ดัง ฝ่าย​พระ‍ราชา​ก็​ทรง​กัน‍แสง และ​บรร‌ดา​ข้า‍ราช‌การ​ก็​ร้อง‍ไห้​สะอึก‍สะอื้น​ด้วย

37. อับ‌ซา‌โลม​หนี​ไป​เข้า‍เฝ้า​ทัล‌มัย พระ‍ราช‌โอรส​ของ​อัม‌มี‌ฮูด พระ‍ราชา​เมือง​เก‌ชูร์ แต่​ดาวิด​ทรง​ไว้‍ทุกข์​ให้​พระ‍ราช‌โอรส​ของ​พระ‍องค์​วัน‍แล้ว‍วัน‍เล่า

38. ฝ่าย​อับ‌ซา‌โลม​ก็​ทรง​หนี​ไป​ยัง​เมือง​เก‌ชูร์ และ​อยู่​ที่‍นั่น 3 ปี

39. แล้ว​ดาวิด​พระ‍ราชา​ตรอม‍พระ‍ทัย​อาลัย​ถึง​อับ‌ซา‌โลม เพราะ​การ​ที่​ทรง​คิด‍ถึง​อัม‌โนน​นั้น​คลาย‍ลง เนื่อง‍จาก​เขา​สิ้น‍ชีพ​แล้ว