1. Ein gong skal det hendaat eg renner ut min Ande ¬over alle menneske.Sønene og døtrene dykkar ¬skal tala profetord;dei gamle mellom dykk ¬skal ha draumar,og dei unge skal sjå syner.
2. Jamvel over trælar ¬og trælkvinnervil eg renna ut min Ande ¬i dei dagane.
3. Eg lèt teikn syna seg ¬på himmel og jord:blod og eld og røyksøyler.
4. Sola vert omskapt, ho svartnar,og månen vert som blod,før Herrens dag kjem,den store og skræmande.
5. Men kvar den ¬som kallar på Herrens namn,skal verta frelst.For på Sion-fjellet ¬og i Jerusalemskal det finnast ein flokk ¬som har sloppe unna,så som Herren har sagt.Og mellom dei ¬som har berga seg,er dei som Herren kallar.
6. For sjå, i dei dagar ¬og på den tid,når eg vender lagnaden ¬for Juda og Jerusalem,
7. då vil eg samla alle folkeslagog føra dei ned i Josjafat-dalen.Der vil eg halda rettargang ¬med deiom Israel, mitt folk ¬og min eigedom,som dei spreidde mellom folka.Dei delte landet mitt
8. og kasta lodd om folket mitt;dei gav ein gut for ei skjøkjeog selde ei jente for vin ¬– og drakk.
9. Og no, Tyrus og Sidon og alle filistarbygder, kva er det de vil meg? Er det noko de vil gje meg lika for, eller vil de gjera meg eitkvart? Brått vender eg det de gjer, mot dykk sjølve,
10. for de tok sølvet og gullet mitt og førte mine dyraste skattar til dykkar eigne tempel.
11. De selde folket i Juda og Jerusalem til jonarane, så dei skulle koma langt bort frå sitt land.
12. No vil eg få dei til å ta ut frå kvar stad som de har selt dei til, og venda mot dykk sjølve det de har gjort.
13. Sønene og døtrene dykkar vil eg la judearane selja. Dei skal selja dei til sabearane, eit folk som bur langt borte. – Herren har tala.
14. Rop dette ut mellom folka:Bu dykk til heilag krig, ¬vekk krigarane!Lat alle stridsmenn møta fram ¬og dra ut!
15. Smid plogjerna om til sverdog vingardsknivane til spyd!Den veike skal seia: ¬«Eg er ei kjempe.»
16. Skunda dykk og kom!Kom saman, alle de folkeslag ¬rundt ikring!Herre, før dine krigarar dit!
17. Folkeslaga skal ta utog fara til Josjafat-dalen.For der vil eg sitja til domsover folk frå alle kantar.
18. Sving sigden, ¬for grøda er mogen!Kom og trakk, ¬for vinpressa er full,pressekummane fløymer over!For vondskapen åt folka er stor.
19. Det er eit mylder ¬og ståk i avgjerdsdalen,Herrens dag er nær ¬i avgjerdsdalen.
20. Sol og måne svartnar,og stjernene misser sin glans.
21. Herren skal torna frå Sion,la røysta si ljoma frå Jerusalem,himmel og jord skal skjelva.Men Herren er eit vern ¬for sitt folk,ei borg for Israels søner.
22. Då skal de sannaat eg er Herren dykkar Gud,som bur på Sion, ¬mitt heilage fjell.Jerusalem skal vera ¬ein heilag stad,der skal framande ¬aldri meir koma inn.
23. Den dagen skal det hendaat fjella dryp av druesaft,og haugane fløymer av mjølk,og i alle bekkefar i Judaskal det renna vatn.Ei kjelde vell fram ¬frå Herrens husog vatnar Akasiedalen.
24. Egypt skal verta ei audnog Edom ei øydemarkfor sitt valdsverk ¬mot judearane.For det var i deira landdei spilte skuldlaust blod.
25. Men i Juda ¬skal det alltid bu folk,og i Jerusalem ¬skal ætt fylgja ætt.
26. Eg vil hemna dei drepneog ikkje spara dei skuldige. Herren bur på Sion.