1. No heldt aramearane og israelittane seg i ro i tre år; det var ingen ufred mellom dei.
2. Men tredje året fór Josjafat, kongen i Juda, ned til kongen i Israel.
3. Då sa Israels-kongen til mennene sine: «Veit de ikkje at Ramot i Gilead høyrer oss til? Og så sit vi i ro og tek ikkje byen frå aramearkongen!»
4. Og til Josjafat sa han: «Vil du vera med meg på ei hærferd mot Ramot i Gilead?» Josjafat svara: «Eg som du, mitt folk som ditt folk, mine hestar som dine hestar.»
5. Men sidan sa Josjafat: «Spør fyrst Herren til råds!»
6. Då kalla Israels-kongen saman profetane, om lag fire hundre mann, og spurde dei: «Skal eg fara i hærferd mot Ramot i Gilead, eller skal eg la det vera?» Dei svara: «Far du! Herren vil gje byen i hendene dine, konge.»
7. Men Josjafat sa: «Er det ingen annan av Herrens profetar her som vi òg kunne spørja?»