9. Со јазикот Го величаме нашиот Господ и Татко, а со истиот тој јазик ги колнеме луѓето коишто се создадени според Божјо подобие.
10. Од иста уста излегуваат и благослови и клетви. Треба ли, драги мои, така да биде!?
11. Може ли од ист извор да извира и слатка и горчлива вода?
12. Може ли, драги мои, смоквата да раѓа маслинки, а лозата смокви? Од солен извор не може да се црпи слатка вода!
13. Има ли меѓу вас мудри и разумни луѓе? Ако има, покажете ја вашата мудрост и разумност со примерен живот, со постапки што ќе се одликуваат со скромност и ќе бидат направени мудро.
14. Но ако вашите срца се полни со чемерна завист и себичност, немојте да се фалите и да се лажете дека сте мудри.
15. Тоа не е небесна мудрост, туку овоземна, себична и демонска.
16. Кога луѓето се завидливи и себични, создаваат безредие и секакви зли дела.
17. Небесната мудрост не прави чисти, мирољубиви, внимателни, чувствителни, да ги сакаме луѓето и да им помагаме, да бидеме непристрасни и нелицемерни.