1. آنکه در ستر حضرت اعلی نشسته است، زیر سایه قادرمطلق ساکن خواهد بود.
2. درباره خداوند میگویم که او ملجاو قلعه من است و خدای من که بر او توکل دارم.
3. زیرا که او تو را از دام صیاد خواهد رهانید و ازوبای خبیث.
4. به پرهای خود تو را خواهدپوشانید و زیر بالهایش پناه خواهی گرفت. راستی او تو را مجن و سپر خواهد بود.
5. از خوفی درشب نخواهی ترسید و نه از تیری که در روزمی پرد.
6. و نه از وبایی که در تاریکی میخرامد ونه از طاعونی که وقت ظهر فساد میکند.
7. هزارنفر بهجانب تو خواهند افتاد و ده هزار بهدست راست تو. لیکن نزد تو نخواهد رسید.
8. فقط به چشمان خود خواهی نگریست و پاداش شریران را خواهی دید.
9. زیرا گفتی توای خداوندملجای من هستی و حضرت اعلی را ماوای خویش گردانیدهای.
10. هیچ بدی بر تو واقع نخواهد شد و بلایی نزد خیمه تو نخواهد رسید.
11. زیرا که فرشتگان خود را درباره تو امر خواهدفرمود تا در تمامی راههایت تو را حفظ نمایند.
12. تو را بر دستهای خود برخواهند داشت، مباداپای خود را به سنگ بزنی.
13. بر شیر و افعی پای خواهی نهاد؛ شیربچه و اژدها را پایمال خواهی کرد.
14. «چونکه به من رغبت دارد او را خواهم رهانید و چونکه به اسم من عارف است او راسرافراز خواهم ساخت.
15. چون مرا خواند او رااجابت خواهم کرد. من در تنگی با او خواهم بود واو را نجات داده، معزز خواهم ساخت.
16. به طول ایام او را سیر میگردانم و نجات خویش را بدونشان خواهم داد.»