13. Ἀλλ᾽ ἐπειδὴ ἔχομεν τὸ ἴδιο πνεῦμα τῆς πίστεως σύμφωνα πρὸς ὅ,τι εἶναι γραμμένον, Ἐπίστεψα καὶ διὰ τοῦτο ἐμίλησα, καὶ ἐμεῖς πιστεύομεν, διὰ τοῦτο καὶ μιλᾶμε,
14. διότι γνωρίζομεν ὅτι ἐκεῖνος ποὺ ἀνέστησε τὸν Κύριον Ἰησοῦν θὰ ἀναστήσῃ καὶ ἐμᾶς διὰ τοῦ Ἰησοῦ καὶ θὰ μᾶς στήσῃ μαζὶ μ᾽ ἐσᾶς ἐνώπιόν του.
15. Ὅλα γίνονται πρὸς χάριν σας, ὥστε καθὼς ἡ χάρις ἐπεκτείνεται εἰς περισσοτέρους, νὰ προκαλέσῃ πλουσίαν τὴν εὐχαριστίαν πρὸς δόξαν τοῦ Θεοῦ.
16. Διὰ τοῦτο δὲν χάνομεν τὸ θάρρος μας, ἀλλὰ ἂν καὶ ὁ ἐξωτερικός μας ἄνθρωπος φθείρεται, ὁ ἐσωτερικὸς ὅμως ἀνακαινίζεται μέρα μὲ τὴν ἡμέρα.
17. Διότι ἡ στιγμιαία ἐλαφρὴ θλῖψίς μας προετοιμάζει γιὰ μᾶς αἰώνιον βάρος δόξης, ποὺ ὑπερβαίνει κάθε μέτρον,
18. ἐπειδὴ τὸ βλέμμα μας προσηλώνεται ὄχι σ᾽ ἐκεῖνα ποὺ βλέπονται ἀλλὰ σ᾽ ἐκεῖνα ποὺ δὲν βλέπονται, διότι ἐκεῖνα ποὺ βλέπονται εἶναι πρόσκαιρα· ἐκεῖνα ποὺ δὲν βλέπονται, εἶναι αἰώνια.