10. Καὶ εἰς τὴν περίπτωσιν αὐτήν, ἐκεῖνο ποὺ κάποτε εἶχε λαμπρότητα ἔχασε τὴν λαμπρότητά του ἐξ αἰτίας μιᾶς πολὺ μεγαλύτερης λαμπρότητος.
11. Διότι ἐὰν ἐκεῖνο ποὺ ἔμελλε νὰ παρέλθῃ, ἐφάνηκε μὲ λαμπρότητα, πόσον μεγαλύτερη εἶναι ἡ λαμπρότης ἐκείνου ποὺ μένει.
12. Ἐπειδὴ λοιπὸν ἔχομεν τέτοιαν ἐλπίδα, φερόμεθα μὲ πολλὴν παρησίαν·
13. ὄχι ὅπως ὁ Μωϋσῆς, ὁ ὁποῖος ἔθετε κάλυμμα εἰς τὸ πρόσωπόν του, ὥστε οἱ Ἰσραηλῖται νὰ μὴ ἰδοῦν τὸ τέλος ἐκείνου ποὺ ἔμελλε νὰ παρέλθῃ.
14. Ἀλλ᾽ αἱ διάνοιαί τους ἐπωρώθησαν. Διότι μέχρι σήμερον τὸ ἴδιο κάλυμμα μένει κατὰ τὴν ἀνάγνωσιν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, καὶ δὲν ἀφαιρεῖται, διότι διὰ τοῦ Χριστοῦ καταργεῖται.
15. Ἀλλ᾽ ἕως σήμερον, ὁσάκις διαβάζεται ὁ Μωϋσῆς, ὑπάρχει ἕνα κάλυμμα εἰς τὴν διάνοιάν τους·
16. μόλις ὅμως ἐπιστρέψῃ κανεὶς πρὸς τὸν Κύριον, ἀφαιρεῖται τὸ κάλυμμα.