23. Ἀφοῦ δὲ τοῦ ὥρισαν ἡμέραν, ἦλθαν εἰς αὐτὸν πολλοὶ ἐκεῖ ποὺ ἔμενε, εἰς τοὺς ὁποίους ἀνέπτυσσε τὸ θέμα, δίδων μαρτυρίαν διὰ τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ προσπαθῶν νὰ τοὺς ἀποδείξῃ τὰ σχετικὰ μὲ τὸν Ἰησοῦν ἀπὸ τὸν νόμον τοῦ Μωϋσέως καὶ ἀπὸ τοὺς Προφήτας. Αὐτὸ ἐγίνετο ἀπὸ τὸ πρωῒ ἕως τὸ βράδυ.
24. Καὶ μερικοὶ μὲν ἐπείθοντο ἀπὸ ὅσα ἐλέγοντο, ἐνῷ ἄλλοι δὲν ἐπίστευαν.
25. Ἐπειδὴ διαφωνοῦσαν μεταξύ τους, ἔφυγαν, ἀφοῦ ὁ Παῦλος τοὺς εἶπε ἕνα λόγον: «Πόσον ὀρθὰ ἐμίλησε τὸ Πεῦμα τὸ Ἅγιον διὰ τοῦ Ἡσαΐα τοῦ προφήτου εἰς τοὺς πατέρας μας,
26. ὅταν εἶπε: Πήγαινε εἰς τὸν λαὸν τοῦτον καὶ πές: Θὰ ἀκοῦτε καλά, ἀλλὰ ποτὲ δὲν θὰ καταλάβετε καὶ θὰ κυττάζετε καλὰ ἀλλὰ ποτὲ δὲν θὰ ἰδῆτε.
27. Διότι ἔγινε ἀναίσθητη ἡ καρδιὰ τοῦ λαοῦ τούτου καὶ βαρειὰ ἀκούουν μὲ τὰ αὐτιά τους καὶ ἔκλεισαν τὰ μάτια τους, μὴ τυχὸν ἰδοῦν μὲ τὰ μάτια καὶ ἀκούσουν μὲ τὰ αὐτιὰ καὶ καταλάβουν μὲ τὴν καρδιὰ καὶ μετανοήσουν καὶ ἐγὼ τοὺς θεραπεύσω.
28. Ἂς εἶναι λοιπὸν γνωστὸν σ᾽ ἐσᾶς ὅτι εἰς τὰ ἔθνη ἀπεστάλη ἡ σωτηρία αὐτὴ τοῦ Θεοῦ, αὐτοὶ καὶ θὰ ἀκούσουν».
29. [Καὶ ἀφοῦ εἶπε αὐτά, ἔφυγαν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ εἶχαν μεγάλην συζήτησιν μεταξύ τους].
30. Ἔμεινε δὲ ὁ Παῦλος ὁλόκληρην διετίαν σὲ δικό του μισθωμένο σπίτι καὶ ἐδέχετο ὅλους ποὺ ἐπήγαιναν σ᾽ αὐτὸν